Το Παράπονο του Χριστού μας - Γέρων Νεκτάριος ο Αγιορείτης

Εις το Όνομα της Αγίας Τριάδος

Γέρων Νεκτάριος Μοναχός

• Σταύρωσε το κεφάλι σου και πάρε το χαρτί. Ο Κύριος της Δόξης, παιδιά μου, ομιλεί.
• Ο Κύριος Ιησούς Χριστός σας ομιλώ απ’ τον Πανάγιο Τάφο. Την προσοχή σας, τέκνα μου, για λίγο θέλω να ‘χω.
• Προτού διαβάσετε τη γραφή κάνετε το Τρισάγιο. Και εγώ κρυφά μέσ’ τις καρδιές θα δώσω Λόγο Άγιο.

(Τρισάγιο)

Άγιος ο Θεός

Άγιος Ισχυρός

Άγιος Αθάνατος

Ελέησον ημάς

Παναγιά τριάς…

• Πουλήσαν την Ελλάδα. Βάλαν υπογραφή. Δώσαν τον άγιο τόπο για μια χούφτα φακή.
• Πουλήσαν την Ελλάδα. Την χώρα των αγίων. Την χώρα των ηρώων, οσίων και Μαρτύρων.
• Τριάντα αργύρια πήραν στου Άθωνα τη χώρα. Αέρας, γη και θάλασσα δεν σας ανήκουν τώρα.
• Ξέρατε τι πιστεύανε αυτοί που κυβερνάνε. Απ’ το δικό σας χέρι την Ελλάδα ξεπουλάνε.
• Τους αρνητές ψηφίσατε. Τους διώκτες του Σταυρού. Της Κάρτας του Πολίτη. Του γάμου του πολιτικού.
• Δικιά σας η υπογραφή. Γιατί δικό σας χέρι, της αρσενοκοιτίας το νόμο έχει φέρει.
• Η Εκκλησία μου διώκεται, και τα πιστά παιδιά μου. Ο Οικουμενισμός, λύκος στα πρόβατά μου.
• Βάλατε στα σχολεία τη δόλια πανθρησκεία. Δεν ξέρουν τα ελληνόπουλα για την Ορθοδοξία.
• Δεν ξέρουν τώρα τα παιδιά για το άγιο ’21. Δεν ξέρουν πια τι χρώμα έχει η ελληνική σημαία.
• Βγάλατε από τη σημαία το σήμα του Σταυρού. Το ΌΧΙ του ’40 έγινε ΝΑΙ παντού.
• Για ποια πατρίδα θ’ αρνηθούν τον Δούρειο τον Ίππο, όταν οι ίδιοι πάτησαν του Σταυρού τον τύπο;
• Το ‘21 σήκωσαν τον Τίμιο Σταυρό, γιατί ήτανε σημαία το σύμβολο αυτό.
• Ελλάδα και Σταυρός ήταν και είναι ένα. Πουλήσαν την Ελλάδα. Πουλήσατε και μένα.
• Με νέα λόγχη κεντρίσατε την άγια πλευρά μου. Στα χέρια μου ξανά καρφιά εβάλατε παιδιά μου.
• Ιούδες τώρα είναι πολλοί στην χώρα τη δικιά μου. Χωρίς τώρα ένα αργύριο πουλήσαν τη καρδιά μου.
• Μα την υπογραφή την έβγαλα. Την έσβησα με το αίμα που έχω στις παλάμες μου. Στα άχραντά μου χέρια.
• Το αίμα το δικό μου έκαψε τα χαρτιά. Η αύρα του Αιγαιοπελάγους πέταξε μακριά.
• Ούτε το ίχνος τους δεν θα βρεθεί, όσα αυτά υπογράψαν. Του Μανταμάδου το σπαθί μεσ’ τις καρδιές τους εβάλαν.

Ο ΥΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ

• Της Αμοργού η Δέσποινα. Του Άθω η κορυφή. Του Κουδουμά η Παρθένα φυλάν τη χώρα αυτή.
• Της Πάρου η Εκατονταπυλιανή φυλάει όλες τις πύλες. Της Άνδρου η Μυροβλύτισσα κρατάει τις κολώνες.
• Του Πόντου η Σουμελά φυλάει τα σύνορά μας. Το αίμα των Μαρτύρων της είναι τα φυλακτά σας.
• Η Παναγιά του Κύκκου κι αυτή του Μαχαιρά φυλάνε την Ελλάδα στα νότια στενά.
• Η θαλασσομαχούσα κι αυτή στα δυτικά της πλανεμένης Δύσης κρατάει τα φτερά.
• Η Παναγιά του Χάρου, η Μάνα των Λειψών ύψωσαν στην Ελλάδα τον Τίμιο Σταυρό.
• Η Υπέρμαχος Στρατηγός φυλάει την Ελλάδα. Τα δάκρυα της αίμα μπρος στην Άγια Τριάδα.
• Για όσα καντήλια ανάβουνε μπροστά στο εικόνισμά της. Γι’ αυτά θα κάνω έλεος. Για τα πιστά παιδιά της.
• Γιατί όσοι τη Μάνα του Ουρανού τιμούν και υμνολογούν, εμένα μεγαλύνουν, εμέ δοξολογούν.
• Αυτά ψάλλουν οι άγγελοι στην Άγια μου Μητέρα. Αυτά να ψάλετε και εσείς, παιδιά μου, αγαπημένα.
• Μήτηρ τ’ Αγαπημένου, Μητέρα του Θεού, Μήτηρ του Εσταυρωμένου, Μητέρα του Υιού.
• Μητέρα της αγάπης, Μήτηρ της προσευχής, Μήτηρ τ’ Αναστημένου, Μητέρα της Αυγής.
• Μητέρα της βοήθειας και της Υπομονής. Μητέρα της θυσίας και της Υπακοής.
• Μήτηρ του πονεμένου, Μήτηρ της Ικεσίας. Μητέρα των δακρύων και της γονυκλισίας.
• Μητέρα του Ευαγγελισμού, Μητέρα της Αγνείας.
• Μήτηρ της Αναστάσεως, της καθαράς καρδίας.
• Μητέρα πέπλο τ’ ουρανού, η ευωδία του ρόδου. Το Άνθος το Αμάραντο, και η αρχή του Κόσμου.
• Του ουρανού ο Ουρανός. Αγιά Σοφιάς καμπάνα. Του Παραδείσου η ωδή. Το μέλι και το γάλα.
• Το κρίνο το κατάλευκο που άνθισε στη γη. Το χιόνι που αστράφτει σ’ απάτητη κορφή.
• Η άσπιλη, η αμόλυντη, η άφθορη Παρθένα. Η Αηδών του ουρανού. Η Μήτηρ του Ποιμένα.
• Η Ευωδιά των λουλουδιών που έλιωσε τα χιόνια. Αμυγδαλιά που άνθισε στο μέσο του χειμώνα.
• Το άσπρο περιστέρι που φάνηκε στη γη. Ο θρόνος ο χρυσάκτινος του Άγιου Κριτή.
• Η ευφροσύνη τ’ ουρανού απ’ το Βασιλικό. Του πρόσφορου η ευωδιά, που φτάνει στον Θεό.

Η ΓΛΥΚΕΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑ

• Τα δάκρυ της μετάνοιας στα πόδια του Χριστού. Της προσευχής θυμίαμα, πέπλο του ουρανού.
• Το <<ήμαρτον>> ζητήστε όσο είναι καιρός. Τα σύννεφα μαζεύτηκαν, θα ‘ρθεί ο κατακλυσμός.
• Τα Σόδομα περάσατε πάρα πολλές φορές. Γι’ αυτό στον κόσμο θα ‘ρθουνε χιλιάδες συμφορές.
• Τα όπλα έχουν έτοιμα οι Τούρκοι στα στενά. Μα τους κρατάει τα χέρια η Μάνα Παναγιά.
• Εσείς κρατείστε τον Σταυρό, ψαλτήρι, κομποσκοίνι. Στα χείλη να ‘ναι η ευχή, προτού να ‘ρθεί η δίνη.

ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ

• Είμαι παντού. Είμαι δίπλα σας, είμαι ανάμεσά σας. Είμαι στα χείλη, στην ψυχή. Είμαι μεσ’ την καρδιά σας.
• Είμαι σε κάθε βλέμμα σας, στην κάθε αναπνοή σας. Είμαι στην κάθε σκέψη σας είμαι μεσ’ την ψυχή σας.
• Σε κάθε αναστεναγμό, σε κάθε ένα δάκρυ. Σε κάθε ένα βήμα σας Είμαι Εγώ η Αγάπη.
• Σας λούζω με τη Χάρη Μου. Με τ' Άγιο Μου το βλέμμα, όλο τον κόσμο ευλογώ μα και τον κάθε ένα.
• Είμαι ο αέρας που φυσά σε κάθε φυλλαράκι. Είμαι το φύλλο που ανθεί σε κάθε λουλουδάκι.
• Είμαι η ωδή η εύλαλη από το αηδόνι. Είμαι χρώμα της Άνοιξης που φέρνει το χελιδόνι.
• Είμαι το Φως του Ήλιου που φέρνει ο αυγερινός. Είμαι το ηλιοβασίλεμα προτού χαθεί το φως.
• Είμαι πάνω στα κύματα. Είμαι σε κάθε βράχο. Είμαι στο Αιγαίο πέλαγος, είμαι ο Παντοκράτωρ.
• Είμαι στο βάθος της ψυχής που εμένανε ζητεί. Είμαι σε κάθε λόγο που με ομολογεί.
• Είμαι μαζί σας στον Σταυρό. Σε κάθε μια πληγή σας. Τον Γολγοθά ανεβαίνουμε, και την ανάστασή σας.
• Είμαι σε κάθε κύτταρο. Εγώ είμαι εσείς. Όταν εσείς πονάτε, πονάει ο Λυτρωτής.
• Πονάω παιδί μου αγαπητό, πονάω όταν πέφτεις. Χέρι το πετραχήλι μου σου δίνω για να έχεις.
• Άσε τις αμαρτίες σου σε μένα τον Ποιμένα. Γίνε σαν περιστέρι πάναγνος. Γίνε με μένα ένα.
• Όσες φορές κι αν λερωθείς. Όσες φορές κι αν πέσεις. Γίνε σαν χιόνι καθαρός. Θεό εσύ με έχεις.
• Όταν θα έρθουν τα δεινά, εσείς μην φοβηθείτε. Τρέξτε για να προλάβετε. Να εξομολογηθείτε.

ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ 

«Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΠΑΛΙ ΣΕ ΣΑΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙ»!

• Μεσ’ την Κωνσταντινούπολη ευρίσκομαι, παιδιά Μου. Η Παναγιά των Βλαχερνών ευρίσκεται κοντά Μου.
• Τω τη Υπερμάχω ψάλεται μεσ’ την Αγιά Σοφία. Άγγελοι ετοιμάζουν τη Θεία Λειτουργία.
• Έρχεται η ώρα τέκνα μου που «ευλογητός» θα πω. Τεκνία, η ώρα έφτασε. «Τα σα εκ των σων» να πω.
• Οι Τούρκοι ετοιμάζονται το Αιγαίο να κουρσέψουν. Μα έρχεται η στιγμή στα χέρια μου να πέσουν.
• Η Πόλις θα γίνει ελληνική. Λάμπει η Μ. Ασία. Λάμπει η Κωνσταντινούπολη και η Καππαδοκία.
• Το αίμα των Μαρτύρων βοά σε μένα εμπρός. Το στόμα του Αρχάγγελου θα πει «Στώμεν καλώς».
• Η Υπερμάχω Στρατηγός κρατάει το καντήλι, που άναβε στη Λειτουργία την μαύρη ώρα εκείνη.
• Εγώ το αποφάσισα η Πόλις να τουρκέψει. Μα τώρα το υπόγραψα σε σας πάλι να έρθει.
• Θα γίνει η Πόλη ελληνική. Χαρείτε Χριστιανοί. Απ’ την Κωνσταντινούπολη καμπάνα θ’ ακουστεί.
• Προτού όμως σημαία ψηλά να υψωθεί, η Ελλάδα θα πονέσει και θα ταπεινωθεί.
• Θα έρθετε εδώ με χαμηλό το βλέμμα. Θα έρθετε εδώ με κλάμα και με αίμα.
• Μα όταν τότε θα ψαλεί ο ύμνος της Μητρός μου, τα άνθη θα ανθίσουν με μιας παντού στον κόσμο.
• Θα ευωδιάζει όλη η γη. Θα ψάλλουν τα αηδόνια. Κι απ’ τις ψηλές τις κορυφές θα λιώσουνε τα χιόνια.
• Ο αέρας θα πλημμυρίσει τη χάρη τη δική μου. Η κάθε μια αναπνοή θα έχει την ευχή μου.
• Ο Παντοκράτωρ ομιλώ. Σας δίνω ευλογία. Απ’ τον Πανάγιο Τάφο σας ευλογώ τεκνία.

Αμήν και τω Θεώ

δόξα 

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός

και η Υπεραγία Μητέρα Του

η επονομαζομένη 

Παναγία Αρβανίτισσα 

να σας ευλογούν. 

Γέρων Νεκτάριος Μοναχός
geron-nektarios-o-agioritis.blogspot.com