Ι. Μονή Αγ. Θεοδώρας, Θεσ/νίκη, Δευτέρα 14/12/2015,
Μνήμη Θύρσου, Λευκίου και Καλλινίκου μαρτύρων
Μνήμη Θύρσου, Λευκίου και Καλλινίκου μαρτύρων
ΘΡΙΑΜΒΟΣ, ΘΡΙΑΜΒΟΣ, ΘΡΙΑΜΒΟΣ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΠΑΝΤΟΥ
Οδοιπορικό κηρυγμάτων γέροντος Νεκταρίου
Αγιορείτου στις παραπάνω χώρες το 2013
Έχοντας βιώσει από το τέλος του 2011 έως και την παραπάνω αναφερόμενη ημερομηνία (14/12/2015) αλλεπάλληλες χαρές, αποκαλύψεις και θαύματα, όλα εντεταγμένα στην κηρυκτική μου πορεία στη Γερμανία και στην Αμερική, μπορώ να σας πω με βεβαιότητα, ότι η ημερομηνία συνάντησής μου 22/11/2011 στο λιμάνι της Ουρανούπολης με τους δύο νέους, το Χρήστο και το Θεόδωρο, παιδιά δεύτερης γενιάς Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, ήταν ευλογημένη από τον Τριαδικό Θεό ημών και γι αυτό πλήρης Χάριτος.
φωτό: Η πρώτη ευλογημένη συνάντηση με τους Χρήστος Παύλου δεξιά
και Θεόδωρο Διαμαντίδη αριστερά στην Ουρανούπολη.
Αισθητά στη συνάντηση βοήθησε το απαγορευτικό του Λιμεναρχείου εκείνη τη συγκεκριμένη ημέρα.
Συναντήθηκα με τα παιδιά σε μια καφετέρια της Ουρανούπολης κι ενώ ο καφές μου πάγωνε, γιατί αδιαφορούσα γι αυτόν, οι καρδιές των δύο νέων άρχισαν να θερμαίνονται από το κήρυγμα, που άκουγαν για την Αγία Ορθόδοξη πίστη ημών. Το πολύωρο κήρυγμα κάλυπτε το κενό της κατηχήσεως και του επαναευαγγελισμού, που οι δύο ευγενέστατοι νέοι είχαν στερηθεί στη Γερμανία.
Το βράδυ καταλύσαμε στο ίδιο ξενοδοχείο και το πρωί πήραμε το δρόμο για το πλοίο της γραμμής για το Άγιο Όρος.
Στη συζήτηση στο πλοίο, κεντρικό πρόσωπο ήταν ο Άγιος Παΐσιος. Τους άρεσε πολύ, που συναντούσαν έναν Αγιορείτη, που είχε εν ζωή συναντήσει τον Άγιο Γέροντα, είχε ωφεληθεί από την ευχή του και ωφελείται ακόμα.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Όταν φτάσαμε στις Καρυές, τα δύο παιδιά πήγαν και προσκύνησαν στην Παναγούδα και στην καλύβη του Αγ. Χριστοδούλου και από το Γέροντα Γαβριήλ άκουσαν τις πολύτιμες συμβουλές του και από εκεί μου έκαναν την τιμή και ήρθαν να προσκυνήσουν στην Ιερά Καλύβη μου της Ζωοδόχου Πηγής, στην Ιερά Σκήτη Αγίου Παντελεήμονος Κουτλουμουσίου.
Η επόμενη προγραμματισμένη επίσκεψή τους ήταν με τα πόδια στην Ι.Μ. Ιβήρων και λοιπά προσκυνήματα.
Έως εδώ τίποτε δεν έδειχνε, ότι η συνάντηση αυτή θα μπορούσε να έχει κάποιο μέλλον.
Αγνοούσα, ότι ο Χρήστος ήταν θείος εραστής της Παναγίας μας της Αθωνίτισσας και ερχόταν στο Άγιο Όρος δύο φορές το χρόνο.
ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΘΩΝΙΤΙΣΣΑ
Έτσι, δεν πέρασε πολύς χρόνος και τον Απρίλη του 2012, ο Χρήστος κτύπησε την πόρτα της καλύβης μου με τη γνωστή Αγιορείτικη ευχή «Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών». «Αμήν !», απάντησα και νά'σου ο Χρήστος.
Τον φιλοξένησα με πολλή χαρά, πήγαμε βόλτα με το αγροτικό μου σε διάφορα προσκυνήματα και όταν το μεσημέρι ετοίμαζα την ταχινόσουπα (ήταν Τετάρτη) και έστρωνα το τραπέζι, ο Χρήστος πήρε ευλογία και τράβηξε ένα μικρό βίντεο. Αυτό το μικρό βιντεάκι έβαλε φωτιά στις καρδιές των ευλαβεστάτων γονέων του Χρήστου, Ιωάννου και Παρθένας, κατοίκων Στουτγάρδης Γερμανίας.
Όταν ο Χρήστος επανήλθε για το δεύτερο προσκύνημά του στο Άγιο Όρος στα τέλη Νοεμβρίου του 2012, για να παρευρίσκεται στην αγρυπνία του Αγ. Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου, μου μετέφερε τη θερμή, όσο και αδιαπραγμάτευτη πρόταση των γονέων του: «Πάτερ Νεκτάριε, οι γονείς μου θέλουν να σας γνωρίσουν, θα σας φιλοξενήσουμε στο σπίτι μας, όσο θέλετε, να κάνετε κηρύγματα στους Έλληνες της Στουτγάρδης και τα έξοδά σας όλα πληρωμένα από τους Έλληνες!!!».
Ανδρέας Πρωτόκλητος Απόστολος
Δυσκολευόμουν πάρα πολύ να αποδεχθώ την πρόταση. Σκεφτόμουν, ότι τα έξοδα ήταν πολλά και ότι θα καλούνταν φτωχοί Χριστιανοί μετανάστες να πληρώσουν. Έτσι η απάντησή μου προς το Χρήστο ήταν συνεχώς αρνητική, έως την αγρυπνία του Αγ. Πρωτοκλήτου Ανδρέου. Εκεί, λέγοντας συνεχώς την ευχή του Ιησού «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», η Χάρις του θεού, μου άλλαξε γνώμη. Το ανακοίνωσα στο Χρήστο, ο οποίος ενθουσιάστηκε.
Μετά την επιστροφή του Χρήστου στη Γερμανία, άρχισαν τα τηλεφωνήματα από την καλή του μητέρα. Έπρεπε να ετοιμαστούν διαβατήρια, να ορισθούν ημερομηνίες για κηρύγματα και πολλά άλλα.
Σ’ αυτή τη συνεννόηση με την κυρία Παρθένα άκουσαν τα αυτιά μου και τη νέα εκπληκτική είδηση: «Πάτερ Νεκτάριε, είμαι η αρχηγός μιας ομάδας 20 Χριστιανών από τη Στουτγάρδη, που έχουμε την ευλογία από τον Άγιο Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας να πάμε για προσκύνημα στην Ι.Μ. Αγίου Αντωνίου και Αγίου Νεκταρίου για 11 ημέρες. Αποφασίσαμε να βάλουμε όλοι μας από ένα μικρό ποσό και να σας πάρουμε μαζί μας. Τη συνεννόηση με τον πατέρα Μάρκελλο για εσάς θα την κάνω εγώ, δεν θα αρνηθεί». Ήταν όλα τακτοποιημένα. Περιέργως έκανα σε όλα υπακοή. Έως τότε νόμιζα, ότι ήταν ανθρώπινες ενέργειες. Το σχέδιο του Θεού δεν είχε ακόμα αποκαλυφθεί.
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
Άγιος Νεκτάριος
Άγιος Αντώνιος Ο Μέγας
Πριν προχωρήσω στην περιγραφή των κηρυγμάτων μου στη χιονισμένη Στουτγάρδη τον Ιανουάριο του 2013, επιτρέψτε μου στο μεταξύ μια μικρή αναφορά στο ιστορικό της υγείας μου, από την αλλαγή και την επιδείνωση της οποίας φαίνεται η σοφία του Θεού ημών.
ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΗΣ ΑΜΥΛΟΕΙΔΩΣΗ
Σχεδόν ταυτόχρονα λοιπόν με την αποδοχή της πρότασης του Χρήστου να πάω για κηρύγματα στην Στουτγάρδη, παρουσιάστηκε μία αλλαγή της κατάστασης της υγείας μου, η οποία περιείχε πρωτόγνωρο πόνο αριστερά στο στήθος μου, γρήγορο λαχάνιασμα (κάθε 30 μέτρα) και υπερκόπωση.
Συμπτώματα, που δεν τα είχα ποτέ άλλοτε. Τώρα, που τα ξέρω όλα, ευχαριστώ το Θεό, που πάντοτε κατά την πανσοφία Του, με εισήγαγε στο μυστήριο του πόνου, για να προστατεύσει και εμένα και τα παιδιά Του, που θα άκουγαν τα κηρύγματα. Η δύναμή Του στην ασθένεια τη δική μας τελειούται!!! Δεν με άφησε να έχω ένα εύρωστο σώμα, ώστε τα κηρύγματα να βγαίνουν από τη διάνοια και όχι από ταπεινή καρδιά. Αυτή η σωματική μου ταλαιπωρία συνεχίστηκε και το 2014 και το 2015 κατά τη διάρκεια των εκ νέου μεταβάσεών μου στη Στουτγάρδη, στην Αριζόνα και στη Νέα Υόρκη για κηρύγματα.
Σαν σε παρένθεση κάπου εδώ, δυο λόγια ακόμη σχετικά με την κατάσταση της υγείας μου και θα επανέλθω κατόπιν στην περιγραφή των κηρυγμάτων: Στη νοσηλεία, που έκανα το Φεβρουάριο του 2015 στο Queen Hospital της Ν. Υόρκης, ένας ευλογημένος Έλληνας Ορθόδοξος Χριστιανός, γιατρός Καρδιολόγος, ο κ. Μάριος Γκάγκος, με συμβούλευσε να κάνω μαγνητική τομογραφία. Η μαγνητική έγινε τελικά και έδειξε, ότι όντως πάσχω από Αμυλοείδωση, μια βαρύτατη ασθένεια του αίματος. Ο γιατρός μου συνέστησε να παραμείνω στο νοσοκομείο, για να γίνει εκεί η βιοψία της καρδιάς, να εξετάσει από τι είδος Αμυλοείδωσης πάσχω και να επιλέξει την κατάλληλη θεραπεία. Εδώ έκανα υπακοή στην πνευματική μου καρδιά και εγκατέλειψα το νοσοκομείο. Μία ώρα μετά την έξοδό μου από το σωλήνα της μαγνητικής πήρα εξιτήριο από το νοσοκομείο στις 16:00μμ και στις 20:00μμ βρισκόμουν στον Ι.Ν. του Αγίου Παύλου στο Brooklyn για ένα τετράωρο ωραιότατο κήρυγμα. Έφριξε ο σατανάς, ο οποίος νόμιζε, ότι με είχε τελειωμένο. Δεν περίμενε αυτή την άκρα επανάσταση !!!
Να συμπληρώσω κάτι ακόμα για την ασθένειά μου: όταν είμαι εν στάσει, δεν πονάω πουθενά και μπορώ να κάνω κήρυγμα πολλών ωρών. Κάτι ακόμα σημαντικό για την ενημέρωσή σας: Μαζί μου από το Άγιο Όρος είχα φέρει τα παρακάτω άγια λείψανα και άγια αντικείμενα:
2) Την αγία εικόνα της Αγίας Ματρώνας της αόμματης, της Ρωσίδος και Άγιο χώμα από τον τάφο της.
3) Μπαμπακάκι με μύρο του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου.
4) Μπαμπακάκι από το σκήνωμα του Αγίου Ιωάννου της Ρίλας στη Σόφια.
5) Άγιο χώμα από τον τάφο του Αγίου Γεωργίου του Καρσλίδη.
6) Άγιο χώμα από τον τάφο του γέροντος Παϊσίου στη Σουρωτή.
7) Το σκουφί του Αγίου Γέροντα Ιωάννου του Καλαΐδη, που κάνει καλά τα αυχενικά.
ΣΤΟΥΤΓΑΡΔΗ, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2013
Το ταξίδι μου στη χιονισμένη Στουτγάρδη έγινε στις 23 Ιανουαρίου του 2013. Στο αεροδρόμιο με περίμενε χαρούμενη όλη η οικογένεια του Χρήστου. Με οδήγησαν στο αξιοπρεπέστατο και πεντακάθαρο διαμέρισμά τους στον 3ο όροφο εργατικής πολυκατοικίας με μεγάλα παράθυρα και θέα προς μια μεγάλη πλατεία.
Η οικογένεια είχε και έναν παπαγάλο, ο οποίος έβγαζε ενοχλητικές κραυγές. Όταν όμως έγινε το κήρυγμα στο σπίτι της οικογένειας, ο παπαγάλος ήταν πολύ ευγενικός, σώπασε εκείνος και μιλούσα εγώ.
Η περιοχή, όπου βρίσκεται το σπίτι της οικογένειας του Χρήστου, ονομάζεται Βάλιμντορφ και είναι πολύ κοντά στο Φόϊερμπαχ, όπου και η ορθόδοξη ενορία με εκκλησία αφιερωμένη στον Άγ. Απόστολο Παύλο. Εκεί οι Χριστιανοί ευλαβούνται την Παναγία την Τριχερούσα, της οποίας έχουν αγιογραφήσει αγία εικόνα μεγάλων διαστάσεων και κάθε Κυριακή χωρός ψαλτών και ψαλτριών της ψάλλουν το απολυτίκιό της. Η μητέρα του Χρήστου, η κ. Παρθένα, παίρνει μαθήματα ψαλτικής και είναι και αυτή εκεί. (Αυτό θα το χρησιμοποιήσουμε στην Αριζόνα μετά…) Ποιμένας στον Ι.Ν. Αγ. Παύλου είναι ένας συμπαθέστατος, ευλαβέστατος και αξιαγάπητος ιερέας, ο πατήρ Βασίλειος. Την ευχή σας, πάτερ !!!
Παναγία Τριχερούσα
Άγιος Απόστολος Παύλος
Πνευματικό Κέντρο Ελλήνων Στουτγάρδης
«Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός»
Ένα από τα κηρύγματα, που μου διοργάνωσαν οι Έλληνες της Στουτγάρδης σε δημόσιο χώρο ήταν αυτό στο Πνευματικό τους Κέντρο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός». Αυτό το κήρυγμα είχε διάρκεια 6 ωρών και βιντεοσκοπήθηκε ολόκληρο. Είναι αναρτημένο στο You Tube και στο παρόν Blog σε 3 μέρη.
Τα θέματα, για τα οποία ομίλησα, είναι αφενός πολύ σημαντικά θεολογικά θέματα (περί της Αγίας Τριάδας και της συνάντησης μου με τον Άγιο Παΐσιο), αφετέρου πολύ σοβαρά ιστορικά θέματα, όπως π.χ. περί του πρώτου μνημονίου της Ελλάδας, που μας επέβαλαν οι Άγγλοι (με συνεργασία της Μασονίας) το 1825 με τις υπογραφές του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Ανδρέα Μιαούλη. Ισχύει έως και σήμερα!!! Ακολουθεί στο κήρυγμα η επανάσταση στο Ιάσιο και οι σφαγές των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη από αφηνιασμένους Τούρκους κλπ. κλπ. !!!
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΗΡΥΓΜΑΤΩΝ ΣΤΗ ΣΤΟΥΤΓΑΡΔΗ
Τα κηρύγματά μου στη Στουτγάρδη ήταν πολύωρα και πολυπληθή. Στα σπίτια συνωστίζονταν Έλληνες Χριστιανοί του χωριού, αλλά και αρκετοί, που ερχόντουσαν με τα αυτοκίνητά τους από άλλα χωριά 30 και 40 χιλιόμετρα μακριά. Αυτή η θυσία με συγκινεί ακόμα.
Οι Έλληνες παρακολουθούσαν τα κηρύγματα με σοβαρότητα. Δεν μιλούσαν μεταξύ τους και δεν με διέκοπταν. Παρόλο που δεν ήξεραν, ότι θα άκουγαν ένα τόσο πολύωρο κήρυγμα, σπανίως κανείς έφευγε πριν από το «Δι’ ευχών…». Όλες οι ερωτήσεις τους ήταν σοβαρές. Με αυτά και με αυτά τους συμπάθησα και τους αγάπησα, γι αυτό και πήγα πάλι το 2014 και το 2015.
Οι ευλαβέστατες Χριστιανές σπιτονοικοκυρές ετοίμαζαν σε μεγάλες πιατέλες εδέσματα, για να φάνε οι Χριστιανοί στο διάλειμμα του κηρύγματος. Ιδιαίτερα εκείνοι, που ερχόντουσαν από μακριά κι έπρεπε να τραφούν καλά.
Μερικοί Χριστιανοί από κοντινά χωριά ερχόντουσαν και σε δεύτερο και τρίτο κήρυγμα. Μία από αυτές τις Χριστιανές, η Αναστασία Βασιλακούδη, από τη Θράκη, μία ευγενέστατη ψυχή. Στο πρώτο κήρυγμα μου έδωσε ονόματα για μνημόνευση, μεταξύ των οποίων και το όνομα «Έρνα», ενώ στο δεύτερο κήρυγμα μου περιέγραψε από τι έπασχε η γιαγιά «Έρνα» και στο τρίτο με παρακάλεσε, αν έχω χρόνο, να πάω με τα Άγια να τη σταυρώσω. Το αποδέχτηκα αμέσως, αλλά της ζήτησα να ενημερώσει τη γιαγιά, ότι είμαι ορθόδοξος μοναχός Αγιορείτης, πράγμα που έτσι κι αλλιώς είχε κάνει, όπως μου είπε, με τη γιαγιά να επιμένει να τη σταυρώσω. Έτσι, η συνάντηση με τη γιαγιά Έρνα κανονίστηκε να γίνει λίγο πριν το κήρυγμα στο σπίτι της Αναστασίας, που βρίσκεται στο ίδιο χωριό, στο Μάρμπαχ.
Πριν προχωρήσουμε όμως, δύο λόγια για την κατάσταση της υγείας της γιαγιάς : η γιαγιά είναι Γερμανοεβραία προτεστάντης, 87 χρονών το 2013, έμενε μόνη της, ενώ κοντά στο χωριό έμεναν και τα 3 παιδιά της, οι 2 γιοι και η κόρη της. Πριν 10 χρόνια είχε υποστεί αποτυχημένη χειρουργική επέμβαση στη μέση, η οποία την καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι, παντελώς ανίκανη να περπατήσει. Σε αυτήν ακριβώς την κατάσταση τη βρήκα εγώ, όταν μπήκα στο σπίτι της μαζί με την Αναστασία και την κ.Παρθένα στις 20 Φεβρουαρίου του 2013.
Μας δέχτηκε με ευγένεια και μας πρόσφερε πορτοκαλάδα. Στη συνέχεια, ενώ οι δύο κυρίες έλεγαν κάτι στα γερμανικά, εγώ άνοιγα την τσάντα με τα Άγια και άρχισα εκφώνως να τη σταυρώνω στο κεφάλι της. Η Αναστασία μας βιντεοσκοπούσε και στο συγκεκριμένο βίντεο, όταν αναρτηθεί, μπορείτε να ακούσετε και τις ευχές. Τέλος, αφού ήπιαμε την πορτοκαλάδα μας, χαιρετίσαμε τη γιαγιά και φύγαμε για το σπίτι της Αναστασίας, όπου μας περίμεναν οι χριστιανοί για το 12ο και τελευταίο κήρυγμα, πριν φύγουμε για την Αριζόνα.
Η γιαγιά Έρνα καθηλωμένη στο αναπηρικό της καροτσάκι για δέκα χρόνια
ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΡΟΣ ΑΡΙΖΟΝΑ
Πολύωρο το ταξίδι (15 ώρες) από το Χήθροου στην Αριζόνα, στις νότιες Πολιτείες της Αμερικής. Το υποφέραμε όμως με καρτερικότητα, γιατί ξέραμε, ότι στο τέλος μας περιμένει η αμοιβή της θέας του ουράνιου θρύλου, Ο γέροντας Εφραίμ!!!
Περνώντας οι μέρες της παραμονής μας με πολλή χάρη συνειδητοποιούσα όλο και περισσότερο, ότι οι περιγραφές, που είχα ακούσει από προγενέστερους προσκυνητές στο Μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου, αδικούσαν τον Άγιο Γέροντα Εφραίμ, τους πατέρες, αλλά και την ποιότητα αυτού του επίγειου Παραδείσου, που έβλεπα μπροστά μου. Έτσι κατανόησα και σας καταθέτω, ότι στην υψηλών διαστάσεων αίσθηση του Γέροντα ο Τριαδικός Θεός πρόσθεσε πάρα πολύ πλούσια τη χάρη Του και τότε έγινε η σύλληψη, η κυοφορία και η προοιμιακή γέννηση της «Αναλαμπής της Ορθοδοξίας» στην Αμερική. Εκεί αξιώθηκα και την είδα σχεδόν ολοκληρωμένη και πιστεύω βαθιά, ότι θα δούμε και την τελική και μεγάλη αναλαμπή, αυτή που θα ακολουθήσει μετά την επιστροφή της Κωνσταντινουπόλεως στους Ρωμιούς.
Είδα και ομολογώ, ότι τα σοβαρά και γαλήνια πρόσωπα των πατέρων δείχνουν, ότι έχουν εν πολλοίς ακινητοποιήσει το νου τους στο μέρος της καρδιάς. Αυτός είναι ο μεγάλος αγώνας των Ορθοδόξων μοναχών, η ακινητοποίηση του νου στην καθαρή καρδιά και από εκεί η κάθετη στάση του προς τον ουρανό και η όραση των ουρανίων γεγονότων.
Είδα, θαύμασα και ομολογώ, παπάδες, διάκους και μοναχούς διαφόρων φυλών του κόσμου να διαβάζουν και να ψάλλουν αλάνθαστα ελληνικά. Παρατηρώντας τα φωτεινά πρόσωπα των Πατέρων, ερχόταν αβίαστα ο λογισμός «αυτοί είναι οι νέοι Άγιοι για τις πατρίδες τους». Αυτό όμως μας δίνει μια νέα υψηλή πληροφορία, ότι τα άγια αυτά πλάσματα θα μετακινηθούν και θα δράσουν ιεραποστολικά, ως νέοι Απόστολοι στην πατρίδα τους και όπου αλλού το Πνεύμα το Άγιο τους οδηγήσει στη μεγάλη αναλαμπή. Άρα η αναλαμπή δεν αργεί.
ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ: «ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ»
Συμπληρώθηκαν οι μέρες και ήρθε η σειρά της δικής μας ομάδας των προσκυνητών, για να εξομολογηθεί. Ο Γέροντας είχε ακόμη δυνάμεις τότε και εξομολογούσε αρκετούς. Ο πατήρ Αρσένιος με οδήγησε, τιμής ένεκεν ως μοναχό, πρώτο από την ομάδα μπροστά στον όσιο Γέροντα. Του έβαλα μετάνοια, ασπάστηκα με σεβασμό τη δεξιά του και κάθισα στο κάθισμα, που μου υπέδειξε. Άρχισε το μυστήριο της Εξομολογήσεως, για να φτάσω στην ερώτηση - έρευνα : «Γέροντα, τι μας περιμένει να ζήσουμε;» Η απάντηση άμεση, αυθόρμητη, παραστατική. Έσφιξε τη γροθιά του δεξιού του χεριού, κούνησε το βραχίονα και είπε: «Έρχονται συγκλονιστικά γεγονότα, κρατάτε την ευχή».
Μετά του ανακοίνωσα την ωραιότατη πνευματική εμπειρία, που είχε η ομάδα μας στο παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία, με την κίνηση των δύο κανδηλών. Εκείνος τότε με ρώτησε: «Δεν πιστεύω να τις κούνησε κάποιος με το χέρι του;» κι εγώ, αφού τον διαβεβαίωσα, ότι κάτι τέτοιο δεν έγινε, του έβαλα μετάνοια και αποχώρησα.
ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΝΔΗΛΩΝ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ
Οι μέρες κυλούσαν ειρηνικά. Είχαμε συμφωνήσει και οι 21 της ομάδας να πηγαίνουμε κάθε μέρα σε ένα παρεκκλήσιο της Ιεράς Μονής και να ψάλλουμε τον παρακλητικό κανόνα του Αγίου. Ξεκινήσαμε από τον Προφήτη Ηλία. Στο παρεκκλήσι αυτό υπάρχει δεξιά το προσκυνητάρι του Αγίου με αναμμένη ακοίμητη κανδήλα και αριστερά προσκυνητάρι της Παναγίας της Τριχερούσας με επίσης ακοίμητη κανδήλα. Μετά την απόδοση του Κανόνα του Αγίου μια ομάδα με αρχηγό την κ. Παρθένα πήγε μπροστά στο Προσκυνητάρι της Τριχερούσας έτοιμη να ψάλει το απολυτίκιο της και μια άλλη χριστιανή μπροστά στο προσκυνητάρι του Αγίου, με αρχηγό τον καλόγερο της ομάδας για την απόδοση του απολυτίκιου του Αγίου μας. Και ενώ ψάλλονται τα απολυτίκια πίσω από τις ομάδες των ψαλτών, στέκει ένα μέλος της ομάδας μας και παρατηρεί εκείνη πρώτη, η ευλογημένη, ώ των θαυμασίων Σου ενεργειών, Υπεραγία Θεοτόκε, ότι η κανδήλα της Παναγίας μας αρχίζει να κινείται με μεγάλους αργούς κύκλους. Αμέσως μετά αρχίσαμε την απόδοση του απολυτίκιου του Αγίου και η ίδια χριστιανή παρατήρησε την ίδια κίνηση της καντήλας του Προφήτη Ηλία αυτή τη φορά. Όταν αποδόθηκε και το απολυτίκιο του Αγίου, τότε έβαλε τις φωνές και μας έδειξε πρώτα να δούμε την κανδήλα της Παναγίας. Προλάβαμε και είδαμε τις τελευταίες αργές κινήσεις της καντήλας και αμέσως μετά τις ζωηρές κινήσεις της κανδήλας του Προφήτη Ηλία.
Όμως τα σήματα στον άγιο αυτό τόπο δεν είχαν τελειωμό. Κάποιο μέλος της ομάδας μας προμηθεύτηκε από την έκθεση της Ι.Μ. τον παρακλητικό κανόνα του Γέροντος Ιωσήφ του Σπηλαιώτου. Όταν μας το ανακοίνωσε αποφασίσαμε να πάμε όλοι μαζί την επομένη στο παρεκκλήσι του Προφήτου Ηλία για να αποδώσουμε το κανόνα του Αγίου Γέ
ροντος. Έτσι και έγινε. Μετά την απόδοση του παρακλητικού κανόνος, μία μεγάλη ομάδα προσκυνητών βρεθήκαμε πάλι μπροστά στο προσκυνητάρι του Προφήτου Ηλία να ψάλουμε το απολυτίκιο του. Αρχίζοντας όμως το απολυτίκιο, προσκυνητές που παρακολουθούσαν μας ανακοίνωσαν ότι η κανδήλα του Αγίου κινείτε και πάλι. Όντως η κανδήλα εκκινήτο με μεγάλους ζωηρούς κύκλους, οι οποίοι είναι αποτυπωμένοι στο video που πήραν παιδιά της ομάδας μας.
Γέρων Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης
Τις επόμενες ημέρες η ομάδα μας πήγαινε κάθε μέρα σε διαφορετικό παρεκκλήσι της Μονής και απέδιδε τους παρακλητικούς κανόνες των αγίων. Όταν πήγαμε και στο παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου, εκεί κατά θαυμαστό τρόπο και ενώ απεδίδετο ο κανών του αγίου, εκκινήθη η κανδήλα του Τιμίου Προδρόμου. Με την κίνηση αυτή της κανδήλας του Τιμίου Προδρόμου έκλεισε ο θαυμαστός κύκλος της κινήσεως των κανδήλων τέσσερις στο σύνολο. Θαυμαστός Ο Θεός εν τοις αγίου αυτού.
Την Πέμπτη στης 11 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 20:00μμ. θα αναρτηθεί το δεύτερο μέρος του οδοιπορικού του Γέροντος Νεκταρίου για το 2013
Την Πέμπτη στης 11 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 20:00μμ. θα αναρτηθεί το δεύτερο μέρος του οδοιπορικού του Γέροντος Νεκταρίου για το 2013
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός
και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη
Παναγία Αρβανίτισσα
να σας ευλογούν.
Γέρων Νεκτάριος Μοναχός
Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου