Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020

Οι Αρβανίτες απελευθέρωσαν την Ελλάδα το 1821: όσα θέλατε να μάθετε για τους Αρβανίτες


Αρβανίτες Ιλλύριοι, αλβανοί καυκάσιοι, 
μετακίνηση αλβανών στη Βαλκανική 
με τους, ουσιώδης συμμετοχή Αρβανιτών 
στην επανάσταση το 1821.

Όσα θέλατε να μάθετε για τους Αρβανίτες
Περιεχόμενα στο SlideShare που βλέπετε εδώ

Περιεχόμενα:

1. Οι μισοί Έλληνες είναι Αρβανίτες. Οι Αρβανίτες απελευθέρωσαν την Ελλάδα το «21»

2. • Κάποιοι Φίλοι με ρωτούν γιατί ασχολούμαι με αυτά τα πονήματα. Η απάντηση είναι απλή. Προσπαθώ να καλύψω τα κενά που έχω στις γνώσεις μου πάνω σε θέματα για τα οποία έχω περιέργεια και ενδιαφέρον. Επομένως μπορεί κάποιος να πει ότι γράφω για θέματα τα οποίa δεν ήξερα τίποτα γι’ αυτά η θέματα τα οποία προσπαθώ να φέρω στη μνήμη μου ξανά. • Επειδή πάντα εύρισκα σαν πιο αποτελεσματικό τρόπο μάθησης τη γραφή, για το λόγο αυτό κρατώ σημειώσεις από ότι διαβάζω (cut & paste) τα οποία και μεταφέρω σε μορφή Power Point Presentation. Επομένως δεν κάνω πρωτογενή έρευνα αλλά παρουσιάζω μόνο, σε κάποια οργανωμένη μορφή, τις πληροφορίες που αντλώ από τις πηγές μου τις οποίες καμιά φορά εμπλουτίζω με videos η ακόμα και με μουσική. • Ελπίζοντας ότι κάποιοι από τους φίλους μου θα έχουν το ίδιο ενδιαφέρον μάθησης, τα διανέμω σε αυτούς πιστεύοντας ότι στη χειρότερη περίπτωση θα τους βάλω στο κόπο να κάνουν ένα DELETΕ. MΦΧ ΝΙΚΗΤΑΣ nvougiouklis@yahoo.com 14/7/2016 Νικήτας Βουγιουκλής

3. • Θα αρχίσουμε το πόνημα αυτό για τους Αρβανίτες αποδεικνύοντας όχι μόνο το ποίοι είναι αλλά και ποίοι δεν είναι. • Και για ποιό λόγο ? Διότι οι γείτονες μας οι Αλβανοί διά του στόματος του πρώην Πρωθυπουργού τους Sali Berisha δήλωσαν ότι στην Ελλάδα ζούνε 4 εκ. Αλβανοί και στο λογαριασμό αυτό μέτρησαν τους Αρβανίτες σαν Αλβανούς. Αυτό είχε πολιτική σκοπιμότητα και σχετίζετε με τον Αλβανικό επεκτατισμό. • Στους περισσότερους Αρβανίτες δεν άρεσε καθόλου αυτή η δήλωση και αυτό είχε σαν συνέπεια να προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση τους στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. • Οι Αρβανίτες (στην αρβανίτικη γλώσσα: arbërorë ή arbëreshë) θεωρούνται οι απόγονοι μεταναστών από το Άρβανον (περιοχή της σημερινής κεντρικής και νότιας Αλβανίας), οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε περιοχές της κεντρικής και νότιας Ελλάδας κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, κυρίως μεταξύ του 13ου αιώνα και του 15ου αιώνα. • Πρωτοαναφέρονται στο βιβλίο της Άννας Κομνηνής, «Αλεξιάδα». Το βιβλίο ασχολείται με τις ταραχές στην περιοχή του Αρβάνου που προκάλεσαν οι Νορμανδοί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα της, Αυτοκράτορα Αλέξιου Α’ Κομνηνού (1081 –1118). • Στην «Ιστορία» (1079 –1080 μ.Χ.), ο Βυζαντινός ιστορικός Μιχαήλ Ατταλιάτης ήταν ο πρώτος που ανέφερε τους Αλβανούς ως έχοντες λάβει μέρος σε εξέγερση εναντίον της Κωνσταντινούπολης το 1043 μ.Χ. και τους Αρβανίτες ως υποτελείς του Δούκα του

4. SALI BERISHA (Σαλί Μπερίσα - Πρώην Πρόεδρος της Αλβανίας. Ο Σαλί Μπερίσα είναι Αλβανός πολιτικός. Διετέλεσε πρόεδρος της χώρας από το 1992 μέχρι το 1997, καθώς και πρωθυπουργός από το 2005 ως το 2013. Υπήρξε ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος.)

5. Δυρραχίου. • Οι Αρβανίτες λοιπόν δεν είναι Αλβανοί. Η σύγχυση μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης δημιουργείται μόνον στην ελληνική γλώσσα, διότι φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά. • Η ομοιότητες είναι μόνο επιφανειακές. Στην ουσία διαφέρουν στη προέλευση, φυλετική καταγωγή, θρησκεία, γλώσσα και Εθνική συνείδηση. • Στη συνέχεια θα παραθέσουμε τα στοιχεία που μας βοήθησαν να σχηματίσουμε την άποψη αυτή. Θα αρχίσουμε το ταξίδι με το τόπο που κάποιοι Αρβανίτες και οι Αλβανοί μοιράστηκαν για κάποιο διάστημα, την Ιλλυρία. • Η Ιλλυρία κατά την αρχαιότητα, ήταν, μία τεράστια περιοχή στο δυτικό μέρος της σημερινής βαλκανικής χερσονήσου εκεί που σήμερα είναι η Αλβανία, το Κόσσοβο, τα βόρεια Σκόπια, η Σερβία, η Βοσνία, η Κροατία και η Σλοβενία. Στη περιοχή αυτή κατοικούσαν εκατοντάδες φυλές Ιλλυριών, οι οποίοι μιλούσαν τις Ιλλυρικές διαλέκτους. • O προσδιορισμός των ορίων της αρχαίας Ιλλυρίας είναι δύσκολος για τους ιστορικούς καθώς, πριν τη ρωμαϊκή κατάκτηση, ποτέ δεν είχαν ενοποιηθεί σε ένα βασίλειο. • Εκτός αυτού, τα σύνορα του βασιλείου δεν είναι σαφή. π.Χ. οι Δαλματοί, οι οποίοι έχουν ταξινομηθεί ως φυλή Ιλλυριών λόγω της γλώσσας, υπάγονταν στο βασίλειο της Ιλλυρίας για μικρό διάστημα και σύντομα αποσχίστηκαν.

6. Ιλλυριός: κατά τη βασιλεία του Γένθιου. – Σημείωση- Γένθιος: Ήταν βασιλιάς ενός ιλλυρικού φύλου πιθανότατα των Αρδιαίων. Σε αντίθεση με τον πατέρα του Πλευράτο που ακολουθούσε συνεπή φιλορωμαϊκή πολιτική, εκείνος όταν τον διαδέχθηκε (μεταξύ των ετών 189-181 π.Χ.) στράφηκε εναντίον τους χρησιμοποιώντας ως όπλο την πειρατεία που επανεμφανίστηκε το180 π.Χ. στην Αδριατική. • Το όνομα Ιλλύριοι το πήραν από τον Ιλλύριο, τον γιο του Κάδμου (ιδρυτή των Θηβών) και της Αρμονίας. Α, επίσης ήταν και 1ος Βασιλιάς της Ιλλυρίας. – Σημείωση – Κάδμος: Όταν ο Δίας απήγαγε την Ευρώπη, ο Κάδμος έψαξε για την αδερφή του, αλλά το Μαντείο των Δελφών του έδωσε διαταγή να σταματήσει το ψάξιμο και να ακολουθήσει μια.

7. Η ΙΛΛΥΡΙΑ [Η Ιλλυρία (από την Αρχαία Ελληνική Ἰλλυρία ή Ἰλλυρίς, λατινικά: Illyria) κατά την κλασική αρχαιότητα, ήταν περιοχή στο δυτικό μέρος της σημερινής βαλκανικής χερσονήσου, η οποία κατοικούνταν από τις φυλές των Ιλλυριών, οι οποίοι μιλούσαν τις Ιλλυρικές διαλέκτους. O προσδιορισμός των ορίων της αρχαίας Ιλλυρίας είναι δύσκολος για τους ιστορικούς καθώς, πριν τη ρωμαϊκή κατάκτηση, ποτέ δεν είχαν ενοποιηθεί όλοι οι Ιλλυριοί σε ένα βασίλειο. Εκτός αυτού, τα σύνορα του βασιλείου δεν είναι σαφή. Π.χ. οι Δαλματοί, οι οποίοι έχουν ταξινομηθεί ως φυλή Ιλλυριών λόγω της γλώσσας, υπάγονταν στο βασίλειο της Ιλλυρίας για μικρό διάστημα και σύντομα αποσχίστηκαν, κατά τη βασιλεία του Γένθιου. Μετά τη ρωμαϊκή εποχή η Ιλλυρία, ως γεωγραφικός, διοικητικός ή εκκλησιαστικός όρος περιλάμβανε ευρύτερη περιοχή από την αρχαία Ιλλυρία. Για παράδειγμα, στη βυζαντινή εποχή το Ιλλυρικόν Θέμα περιλάμβανε και τη Θεσσαλονίκη.]

Σήμερα, η περιοχή αυτή ανήκει στα κράτη Αλβανία, Κόσοβο, Βόρεια Μακεδονία, Μαυροβούνιο, Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη καί Σερβία

8. αγελάδα κι όπου εκείνη σταματούσε, εκείνος να ίδρυε μια νέα πόλη. Έτσι ιδρύθηκε από τον Κάδμο η πόλη των Θηβών. Ο Κάδμος σκότωσε ένα δράκοντα που φυλούσε μια πηγή γειτονικά της Θήβας. Με συμβουλή της Αθηνάς, σύμφωνα με άλλους μύθους, ο Κάδμος έσπειρε τα μισά δόντια του δράκου σε οργωμένο χωράφι και από τη γη φύτρωσαν άγριοι πολεμιστές που ονομάστηκαν Σπαρτοί. • Οι πιο πολλές ανακαλύψεις της αρχαιολογικής σκαπάνης έχουν βγάλει ιλλυρικά ευρήματα στη βόρεια Ιλλυρία, ήτοι σε Σλοβενία, Σερβία κ.τ.λ • Πολλά από τα φύλα των Ιλλυρίων ήτανε καθαρά ελληνικά από αποικίες των Ελλήνων αλλά τα τρία πιο δυνατά ήτανε οι Αρδιαίοι που ήτανε κοντά στο Μαυροβούνιο και τη σημερινή Βοσνία, οι Αυταριάτοι στη σημερινή Σερβία τους οποίους κατέκτησαν οι Κέλτες, και οι Δαρδάνιοι, φύλλο θρακο-ιλλυρικό. • Ιλλύριοι από τις ελληνικές αποικίες παίρνανε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπως π.χ , το 516 π.Χ. ο Κλεοσθένης από την Επίδαμνο (Δυρράχιο) κέρδισε στους Ολυμπιακούς τον αγώνα του Τεθρίππου. – Σημείωση-Τέθριππος: Αυτός που σύρεται από 4 άλογα (ίππους). • Ιστορικά οι Ιλλύριοι δημιουργούσαν προβλήματα στη Μακεδονία, ώσπου τους νίκησε ο Φίλιππος. • Η ιστορία Ιλλύριοι - Φίλιππος επανελήφθη με τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος αφού τους ισοπέδωσε, πήρε μετά μερικούς μαζί του στην εκστρατεία της Ασίας. • Η πιο γνωστή Ιλλυρία βασίλισσα, η Τεύτα, της

9. Ο Κάδμος ΣΠΕΡΝΕΙ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ: φυλής των Αρδιαίων έχει μείνει γνωστή για τις πολεμικές της συγκρούσεις με το Κοινό των Ηπειρωτών, αλλά μετά σύναψε ειρήνη μαζί τους. – Σημείωση - Το Κοινό Ηπειρωτών (αρχαία ελληνικά: Κοινὸν Ἀπειρωτᾶν) ήταν εθελοντική συμμαχία σε επίπεδο ομοσπονδίας των ετερογενών πόλεων-κρατών της Ηπείρου της ελληνιστικής περιόδου. • Ας μιλήσουμε τώρα για τους δύο λαούς, τους Αρβανίτες και τους Αλβανούς. Οι Αρβανίτες είναι πληθυσμιακή ομάδα της Ελλάδας. • Για την καταγωγή των Ελλήνων Αρβανιτών υπάρχουν πολλές θεωρίες οι περισσότερες από τις οποίες δεν είναι και τόσο αξιόπιστες. Η γνώση που έχουμε είναι κατά κύριο λόγο ιστορική και όχι καθαρά επιστημονική.

10. • Πιστεύουμε ότι προέρχονται από την Ιλλυρική περιοχή Άρβανον όπου και η πόλη Άρβων. Το Άρβανον βρίσκεται στη νότια αρχαία Ιλλυρία η οποία (Ιλλυρία) υπήρξε κοιτίδα των Δωριέων. • Από εκεί οι Αρβανίτες, μετοίκησαν σε τρία κύματα στην Ελλάδα , πριν και μετά την Οθωμανική κατάκτηση. Δεν εδέχθησαν την επιρροή της οθωμανικής κυριαρχίας στο ζήτημα της θρησκείας και της κουλτούρας. • Η άποψη περί καταγωγής των Αρβανιτών από τους προέλληνες Πελασγούς, υποστηρίζεται κυρίως από την αλβανική πλευρά και από κάποιους Αρβανίτες συγγραφείς και μελετητές. • Με τον τρόπο αυτό τονίζεται η πελασγική καταγωγή όχι μόνο των Αρβανιτών αλλά και των Αλβανών καθώς και η ταύτιση των αρβανίτικων με τη γλώσσα των Πελασγών, με σκοπό να ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ Άρβανον ΣΤΗ Β. ΗΠΕΙΡΟ

11. προβληθεί η άποψη ότι οι το αλβανικό έθνος αποτελεί τον αρχαιότερο πληθυσμό των Βαλκανίων και ότι οι Αρβανίτες είναι οι πραγματικοί ιθαγενείς του Ελλαδικού χώρου τους οποίους οι Έλληνες συνάντησαν ως Πελασγούς, κατά την κάθοδο τους. • Αυτή η εκδοχή όμως στερείται ρεαλιστικότητας, αφού δεν είναι δυνατόν μετά από τρεις και πλέον χιλιετίες να διασώθηκαν πελασγικοί πληθυσμοί στην Ελλάδα. – Σημείωση - Πελασγοί : Το όνομα αυτό χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι αναφέρονταν στους πληθυσμούς αυτούς που θεωρούσαν προγόνους των Ελλήνων ή ως ανθρώπους που βρέθηκαν πριν από τους Έλληνες σε μέρη που σήμερα αποτελούν την Ελλάδα. – Κάποιοι, κυρίως μεταγενέστεροι, το  ΠΕΛΑΣΓΟΣ 

12. χρησιμοποιούν όμως και για να περιγράψουν αμιγώς ελληνικούς πληθυσμούς. Σύγχρονοι ιστορικοί, αρχαιολόγοι και γλωσσολόγοι έχουν προσπαθήσει να συνδέσουν τους "Πελασγούς", έναν όρο με μάλλον ασαφές περιεχόμενο, με διάφορους υλικούς πολιτισμούς, γλωσσολογικές ομάδες κ.λ.π. αλλά πρόκειται περί άλυτου "προβλήματος". – Οι συνεχείς επεξεργασίες των ελληνικών παραδόσεων και μύθων καθιστούν δύσκολο το διαχωρισμό σαφών "αναμνήσεων ιστορικών γεγονότων" και μυθοπλασίας όσον αφορά τις πληροφορίες που δίνουν οι αρχαίοι συγγραφείς για τους Πελασγούς. • Η πιο δημοφιλής θεωρία είναι αυτή που ανάγει την καταγωγή των Αρβανιτών, στους Τόσκηδες της νότιας Αλβανίας, Ελληνικά φύλα της Ηπείρου. • Οι Τόσκηδες αποτελούν τη μία από τις δύο ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ

13. μεγάλες εθνικές ομάδες των σημερινών Αλβανών (η άλλη είναι οι Γκέγκηδες, που ζουν στην βόρεια Αλβανία). – Σημείωση - Οι Τόσκηδες: Είναι ένα από τα έξη φύλα που υπάρχουν στην Αλβανία (Γκέγκηδες, Μαλισώροι, Μιρδίτες, Τόσκηδες, Λιάπηδες και Τσάμηδες). – Οι Τόσκηδες απαντώνται στην Κεντρική και Νότια Αλβανία και είναι μουσουλμάνοι ή χριστιανοί ορθόδοξοι. Τα ήθη και τα έθιμά τους είναι όμοια με τα ελληνικά. – Είναι σχετικά κοντοί, μιλούν την τοσκική διάλεκτο της αλβανικής γλώσσας, η οποία έχει θεσμοθετηθεί ως η επίσημη γλώσσα της Αλβανίας, είναι λιγότερο εκδηλωτικοί, ενώ οι περισσότεροι απ` αυτούς ασχολούνται με την πολιτική, τις επιστήμες και τα γράμματα. – Οι Τόσκηδες θεωρούν τους Γκέγκηδες ως τραχείς, πρωτόγονους, ασυμβίβαστους και ευέξαπτους, που δεν δέχονται εύκολα τους καταναγκασμούς και τις συνθήκες έλλειψης ελευθερίας. • Ο Κοσμάς ο Θεσπρωτός στα χειρόγραφά του που εκδόθηκαν σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών – Ιωάννινα 1964, γράφει για τους Τόσκες: Ο Τόσκας είναι φιλόκαλος και εις τους πολέμους άφοβος και καρτερικός και αφού πιάσει μίαν θέσιν ή πύργον ή περιτείχισμα ή φρούριον, δύσκολα τον αποκρούεις, Εκεί αποθνήσκει. – Σημείωση - Οι Γκέγκηδες: Ζουν στα βόρεια της χώρας, στην κοιλάδα του ποταμού Δρίνου (Μέλανος και Λευκού), κυρίως στην περιοχή της Σκόδρας. Κατά κανόνα είναι ανοιχτόχρωμοι με γαλανά μάτια. Σκληροί, βίαιοι και φιλοπόλεμοι. – Οι Γκέγκηδες είναι ψηλοί και περισσότερο...

14. ζεύγος γκέγκηδων - μεγαλόσωμοι από τους Τόσκηδες. Μιλούν την γκεγκική διάλεκτο και είναι περισσότερο ατίθασοι και αυθόρμητοι απ' ό,τι οι Τόσκηδες. Είναι Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. – Δημιουργούν ισχυρές οικογένειες (πατριές), και δείχνουν απόλυτη υποταγή στον αρχηγό. – Ακολουθούν πιστά τα ήθη, έθιμα και τις παραδόσεις τους και δεν διστάζουν να έρθουν σε σύγκρουση με το κράτος και το νόμο. – Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι Γκέγκηδες αποτελούσαν τάγματα άτακτων του τουρκικού στρατού, που τον ακολουθούσαν με στόχο τη λαφυραγωγία. – Ως γνωστόν, υπάρχει έντονη διαφοροποίηση ανάμεσα στους Γκέγκηδες και τους Τόσκηδες από φυλετικής και πολιτισμικής ενώ η τόσκικη και η γκέγκικη διάλεκτος παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές, έτσι ώστε οι Τόσκηδες να θεωρούνται...

15. Τόσκηδες: απόγονοι εξαλβανισμένων ελληνικών φύλων της Ηπείρου . • Οι Αρβανίτες λοιπόν, σύμφωνα με πολλούς μελετητές, αποτελούν τους Τόσκηδες που μετανάστευσαν από τη ευρύτερη περιοχή της Νότιας Ιλλυρίας στην Ελλάδα. • Η εκδοχή αυτή εξηγεί το γεγονός ότι οι Αρβανίτες μπορούν να συνεννοηθούν σε κάποιο βαθμό μιλώντας αρβανίτικα μόνο με τους Τόσκηδες, ενώ η συνεννόηση με τους Γκέγκηδες είναι αδύνατη, όπως επίσης και από το ότι η αρβανίτικη γλώσσα περιέχει πλήθος αρχαϊκών στοιχείων της ελληνικής. • Μια διαφορετική άποψη για την καταγωγή των Αρβανιτών, είναι ότι οι Αρβανίτες που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, ήταν αμιγή ιλλυρικά φύλα, οι οποίοι με το πέρασμα των...

16. • αιώνων εξελληνίστηκαν και αναμείχθηκαν με τον ελληνικό πληθυσμό, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ελληνικής εθνικής συνείδησης. • Το περίεργο είναι ότι οι αντιδράσεις σε αυτή την εκδοχή προέρχονται κυρίως από τους ίδιους τους Αρβανίτες οι οποίοι νομίζοντας ότι και οι Αλβανοί έχουν ιλλυρική καταγωγή (που δεν έχουν), αρνούνται κοινή καταγωγή με αυτούς. • Μεταναστεύσεις: Μετακινήθηκαν κυρίως στη κεντρική και νότια Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, ιδίως μεταξύ του 13ου και 16ου αιώνα λόγω διαφόρων συνθηκών της εποχής. • Να σημειωθεί εδώ ότι οι μετανάστες εκείνοι, ποτέ δεν ονόμαζαν τους εαυτούς τους Αρβανίτες, αλλά Αρμπερές και την γενέτειρά τους Aρμπερί, δηλαδή Αρβανιτιά. • Αρβανίτες τους ονόμασαν οι γηγενείς της Ελλάδας, όπως συνήθως ονομάζουν κάποιον που πάει από άλλο μέρος, κατά το Σοφικίτες, Βατικιώτες, Υδραίοι, Ποριώτες και άλλοι, από τον τόπο προέλευσης. • Οι λόγοι που οδήγησαν τους Αρβανίτες στη μετανάστευση του 13ου αιώνα ήταν κοινωνικοπολιτικοί. • Όταν δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Ηπείρου στις αρχές του 13ου αιώνα, οι Αλβανοί μισθοφόροι στρατιώτες πολεμούσαν με το μέρος της Ηπείρου εναντίον των Σλάβων και των Βενετών. • Για τις υπηρεσίες που προσέφεραν οι Αλβανοί κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων, η αλβανική αριστοκρατία πήρε σημαντικούς αυλικούς τίτλους.

17. • Αυτοί οι Αλβανοί αριστοκράτες, τοποθετούνταν επικεφαλής πολλών περιοχών, διαβρώνοντας έτσι σταδιακά το παλιό βυζαντινό διοικητικό σύστημα • Από παραδοσιακοί πατριαρχικοί αρχηγοί μεταλλάσσονταν σε άρχοντες. – Σημείωση - Δεσποτάτο της Ηπείρου: ήταν ένα από τα κράτη που προέκυψαν από την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά την Δ΄ Σταυροφορία το 1204. – Μαζί με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας θεωρούσε ότι είναι νόμιμη συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. – Αρχικά περιελάμβανε τα εδάφη της Ηπείρου και της Αιτωλοακαρνανίας. Γρήγορα επεκτάθηκε στα Ιόνια Νησιά καθώς και σε σημαντικά τμήματα της Αλβανίας, της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης. – Από τα μέσα του 13ου αιώνα άρχισε να συρρικνώνεται στα αρχικά του όρια, ενώ κατά διαστήματα υποτάχθηκε στους Σέρβους και στο κράτος της Νικαίας. – Στα μέσα του 15ου αιώνα κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς. Έχοντας αρχικά ως έδρα την πόλη της Άρτας και αργότερα τα Ιωάννινα διοικήθηκε διαδοχικά από Βυζαντινούς, Σέρβους και Ιταλούς ηγεμόνες. – Η φεουδαλική υπόσταση του κράτους οδήγησε συχνά τους ηγέτες του σε μία σειρά συμμαχιών, επιγαμιών και συγκρούσεων, με Φράγκους, Ιταλούς, Βουλγάρους και Βυζαντινούς ηγεμόνες του κράτους της Νίκαιας καθώς και με Αλβανούς και Βλάχους φυλάρχους.

18. Το Δεσποτάτο της Ηπείρου ήταν ένα από τα κράτη που προέκυψαν από την διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά την Δ' Σταυροφορία το 1204. Το Δεσποτάτο της Ηπείρου μαζί με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας ήταν η νόμιμη Ελληνική συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αρχικά περιείχε τα εδάφη της Ηπείρου και της Αιτωλοακαρνανία, γρήγορα επεκτάθηκε στα Επτάνησα καθώς και σε σημαντικά τμήματα της Αλβανίας, της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης. Από τα μέσα του 13ου αιώνα άρχισε να συρρικνώνεται στα αρχικά του όρια, ενώ κατά διαστήματα υποτάχθηκε στους Σέρβους και στο κράτος της Νικαίας. Στα μέσα του 15ου αιώνα κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς. Με έδρα την Άρτα και αργότερα τα Ιωάννινα διοικήθηκε διαδοχικά από Βυζαντινούς, Σέρβους και Ιταλούς ηγεμόνες. Η φεουδαλική υπόσταση του κράτους οδήγησε συχνά τους ηγέτες του σε μία σειρά συμμαχιών, επιγαμιών και συγκρούσεων, με Φράγκους, Ιταλούς, Βουλγάρους και Βυζαντινούς ηγεμόνες του κράτους της Νίκαιας καθώς και με Αλβανούς και Βλάχους φυλάρχους. https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/74/ByzantineEmpire1265_el.svg/1280px-ByzantineEmpire1265_el.svg.png

19. • Το καινούργιο καθεστώς που επέβαλλαν οι άρχοντες αυτοί στη γη, αποστερούσε την περιουσία από τους κατοίκους που συχνά έχαναν και την ελευθερία τους πωλούμενοι ως σκλάβοι. • Προσπαθώντας να ξεφύγουν από την νέα αυτή κατάσταση, οι Αρβανίτες υποχρεώθηκαν να αποκτήσουν νομαδικές συνήθειες. Βλέπανε τη μετανάστευση ως μοναδική λύση στα προβλήματα που δημιουργούσε η μονοπώληση των αλβανικών εδαφών από τους Αλβανούς άρχοντες που γίνονταν όλο και πιο βίαιοι. • Ατομικά ή συλλογικά, η αρβανίτικη αυτή μετανάστευση εμφανίζεται ως αντίδραση φυγής σε μία κοινωνική καταπίεση που είχε γίνει αφόρητη. • Πέρα όμως από τις μεταβολές αυτές που τάραξαν σε βάθος την κοινωνία τους, μία ακόμη αιτία εκπατρισμού αποτελούσε πλέον η οθωμανική εισβολή. • Μετά την Άλωση της Πόλης, ο Μωάμεθ ο Πορθητής, κατά την επικράτησή του στην Πελοπόννησο, 1459 και 1460, έδωσε εντολή να εξολοθρευτούν οι Αρβανίτες αυτοί γιατί ήταν Χριστιανοί. • Έτσι οι Αρβανίτες που ζούσαν στο Ναύπλιο και τον εύφορο αργολικό κάμπο, έφυγαν εκ νέου προς την Τροιζηνία, τον Γαλατά, την Τροιζήνα, τον Πόρο, στα Μέθανα και τα άλλα χωριά. • Ακόμη την Ύδρα και τις Σπέτσες. Καθώς και σε νησιά του Αιγαίου. 

20. ΜΩΑΜΕΘ Ο ΠΟΡΘΗΤΗΣ • Ένας τρίτος εποικισμός έγινε το 1540, όταν παραδόθηκαν και οι υπόλοιπες Ενετικές κτήσεις στους Τούρκους, κυρίως της Μονεμβασίας. • Για τους Αλβανούς από την άλλη πλευρά έχουμε πολλαπλές γραπτές μαρτυρίες που τους χαρακτηρίζουν ως μη Ευρωπαϊκό λαό. • Ας ξεκινήσουμε με το χάρτη του Πτολεμαίου του 2ουμ.Χ. Στο χάρτη αυτόν εμφανίζεται η Αλβανία να βρίσκεται στη περιοχή του Καυκάσου στη δυτική ακτή της Κασπίας. • Ο Πλούταρχος (βίοι παράλληλοι) 1ο αιώνας μ.Χ γράφει: Καταλιπών δέ φρουρόν Αρμενίας Αφράνιον αυτός εβάδιζε δια τών περιοικούντων τον Καύκασον εθνών άναγκαίως έπί Μιθριδάτην. Μέγιστα δε αυτών εστίν έθνη, Αλβανοί και Ίβηρες. 

21. Η Αλβανία του Καυκάσου – Ο παγκόσμιος χάρτης του Πτολεμαίου είναι γεωγραφικός χάρτης που εικονίζει όλα τα μέρη της Γης όπως ήταν γνωστά κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ.

22. Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΥΚΑΣΟ –  Η Ιλλυρία στη βαλκανική

23. • Άλλες αναφορές για την Αλβανία της Κασπίας γίνονται στις αρχές του 2ου μ.Χ αιώνα από τον Αρριανό στο έργο του «Αλεξάνδρου Ανάβασης» όπου οι Αλβανοί βρίσκονται αντιμέτωποι ως εχθρικό τμήμα ενταγμένο στις περσικές δυνάμεις του Δαρείου κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου «Ώς δέ ομού ήδη τα στρατόπεδα έγίγνετο, ώφθη Δαρείος και οί άμφ΄ αυτόν, οί τε μηλοφόροι Πέρσαι και Ινδοί και Αλβανοί και Κάρες οι ανάσπαστοι και οί Μαρδοι τοξόται κατ΄ αυτόν Άλέξανδρον τεταγμένοι και την ίλην την βασιλικην.» • Από τον Στέφανο Βυζάντιο, φιλόσοφο και γεωγράφο (4ου αιώνα μ.Χ.). Διαβάζουμε: Αλβανία χώρα προς τοις ανατολικοίς Ίβηρσιν. Εκεί δε και το έθνος οι Αλβανοί, ποιμενικοί και μετρίως πολεμικοί μεταξύ Ιβήρων και Κασπίας. Υπόκειται δε τη Σαρματία προς μεν τω Πόντω η Κολχική προς δε τη Κασπία η Αλβανία. • Λίγο αργότερα, με την παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την ανάδειξη του Βυζαντίου, το ίδιο έθνος εμφανίζεται, μακριά από την κοιτίδα του, φτάνοντας μέχρι την καρδιά του Βυζαντίου. • Οι Αλβανοί ήρθαν στην Ανατολική Ευρώπη , με τους Άβαρους και με τους Τούρκους αργότερα, όταν υποχρεώθηκαν να ακολουθήσουν σαν βοηθητικοί στα στρατεύματά τους. • Ο Λαονικος Χαλκοκονδύλης (1430-1490), γράφει: Ουδόλως φρονώ ότι οί Αλβανοί ύπάρχουσιν Ίλλυρικόν γένος ώς τίνες λέγουσιν ... . Παρθυαίους δὲ καὶ Ὑρκανίους καὶ Τοπείρους, τοὺς πάντας ἱππέας, Φραταφέρνης ἦγεν. Μήδων δὲ ἡγεῖτο Ἀτροπάτης.

24. ξυνετάττοντο δὲ Μήδοις Καδούσιοί τε καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσῖναι. τοὺς δὲ προσοίκους τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ Ὀροντοβάτης καὶ Ἀριοβαρζάνης καὶ Ὀρξίνης ἐκόσμουν. • Από την Γαλλική εγκυκλοπαίδεια, γραμμένη από επιτροπή Σοφών υπό την εποπτεία του Ιππότη D' Arteau, μεταφρασμένη κατ΄ επιτομή από τη Γαλλική, το έτος 1862, διαβάζουμε: • ΑΛΒΑΝΙΑ: υπό των νεωτέρων γεωγράφων καλείται μία των επαρχιών της Ευρωπαϊκής Τουρκίας εκτεινομένη παρά το Αδριατικόν και το Ιόνιον πέλαγος και περιλαμβάνουσα δύο διακεκριμένας Επαρχίας των αρχαίων γεωγράφων την Ιλλυρίαν και Ήπειρο . • Η χώοα αυτή κατά τόν μεσαίωνα εκαλείτο Αρβανέσση νύν δε καλείται Αρναούτ μέν υπο των Οθωμανών, Σκίπερη δέ υπό τών εγχωρίων ήτοι των Αλβανών οίτινες και εαυτούς όνομάζουσι σκιπετάρους. • Οί κάτοικοι της εκτεταμένης ταύτης επαρχίας διαφέρουσιν από αλλήλων κατά τε την εθνικότητα την γλώσσαν και την θρησκείαν διότι το μέν μεσημβρινόν μέρος της Αλβανίας ήτοι την κυρίως Ήπειρον οικούσιν οί Ηπειρώται, όντες ομόγλωσσοι και Ομόθρησκοι με τους λοιπούς Έλληνας, το δε αρκτικόν ήτοι την Ιλλυρίαν, ήτις και δύναται νά ονομασθεί κυρίως Αλβανία κατοικούσιν οί Αλβανοί ανάμικτοι οντες μετά Σέρβων καί Οθωμανών καί Έλλήνων. • Εκτός της αλβανικής γλώσσης η οποία διαιρείται εις πολλάς διαλέκτους και ιδιώματα, λαλείται έτι εν τη Αλβανία η Ελληνική, και η Τουρκική κλπ . •

25. • Στις αρχές του 20ου αιώνα ο πρωθυπουργός της Σερβίας Πάσιτς δήλωνε περί του Αλβανικού ζητήματος, σε συνέντευξη που έδωσε στην Γαλλική εφημερίδα "Χρόνος": • "Οι Αλβανοί ουδέποτε είχον ιστορικόν βίον και ουδέποτε υπήρξε Αλβανία με την γεωγραφική έννοιαν ήν δίδουσι σήμερον οι εν Ευρώπη, μάλιστα δε οι προπαγανδισταί. • Ανεξαρτήτως από το ζήτημα περί καταγωγής και γλώσσης των Αλβανών, είναι βέβαιον ότι είτε Ιλλυριοί ήσαν ούτοι αρχαιώθεν είτε μετανάστες εξ Ασίας, πολιτικόν βίον ουδέποτε έσχον". • Βεβαίως τα λεγόμενα του Σέρβου πολιτικού και μάλιστα πρωθυπουργού, ο καθένας θα περίμενε να κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες. • Ωστόσο σε αυτό που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι η αναφορά του Πάσιτς στην Ασιατική καταγωγή των Αλβανών. • Από τα «Γεωγραφικά» του Στράβωνα διαβάζουμε: Εν αυτή δε τη Αρμενία πολλά μεν όρη, πολλά δε οροπέδια, εν οις ουδ’ άμπελοςφύεται ραδίως. Πολλοί δε αύλωνες οι μεν μέαως, οι δε και σφόδρα ευδαίμονες. • Καθάπερ το Αραξηνόν πεδίον, δι ου ο Αράξης ποταμός ρέων εις τα άκρα της Αλβανίας και την Κασπίαν εκπίπτει θάλασσαν. • Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ μας δίνει μια σημαντική περιγραφή της χώρας και των κατοίκων της Αλβανίας του Καυκάσου, όταν είχε ασχοληθεί και καταγράψει πολλές φυλές Ιλλυρίων, Αλβανούς δεν ανέφερε πουθενά…

26. Νικόλα Πάσιτς (Никола Пашић, 18 Δεκεμβρίου 1845 - 10 Δεκεμβρίου 1926) και ο Ελευθέριος Βενιζέλος

27. • To 130 M.X. ο πανεπιστήμων Ρωμαίος πολίτης της Αλεξάνδρειας, Κλαύδιος, Πτολεμαίος Έλληνας όμως, αφού έγραφε στα ελληνικά, ασχολείται με την Ιλλυρία και βρίσκει μια καινούργια πόλη την Αλβανόπολις και τους κάτοικούς της τους Αλβανούς. – Σημείωση – Αλβανόπολις: Ασήμαντη κωμόπολη που εμφανίστηκε για λίγο περί το 150 μ.Χ. και έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη της. Οι ιστορικοί υπολογίζουν ότι θα πρέπει να υπήρχε στα παράλια της Αδριατικής, στο ύψος της σημερινής Κρόϊας. • Την κρίσιμη περίοδο 1100 – 1400 μ.Χ. όπου δραστηριοποιούνται με πολλούς τρόπους οι. Αρβανίτες, κανείς δεν γνώριζε την Αλβανόπολη. • Συμπεραίνομαι εκ των ανωτέρω ότι η Αλβανοί προέρχονται από τον Καύκασο και φυλετικά δεν είναι Ευρωπαίοι εν αντιθέσει με τους Αρβανίτες... ΚΛΑΥΔΙΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ

28. οι οποίοι είναι Δωριείς από το Άρβανον της Ιλλυρίας. • Οι Αρβανίτες έπαιξαν κυρίαρχο και ουσιαστικό ρόλο τόσο κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 όσο και στη διαμόρφωση του ελληνικού κράτους στη συνέχεια. • Πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή (επανάσταση του 1821) με το όνομα Αρβανίτες ονομάζονταν οι Αλβανοί (τουρκαλβανοί) που πολεμούσαν στο πλευρό των Τούρκων ή του Αλή Πασά ή και αυτόνομα ως ληστές. • Αρβανίτες επίσης αποκαλούνταν διάφοροι χριστιανοί μισθοφόροι των Βαλκανίων ανεξαρτήτως εθνότητας. • Το μπέρδεμα Αρβανίτες και Αλβανίτες που έγινε κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας είχε σαν αποτέλεσμα αντί να λένε Έλληνες Χριστιανοί Αρβανίτες και Αλβανοί Μωαμεθανοί Αλβανίτες τους ονόμαζαν όλους Αρβανίτες. • Μια απόδειξη είναι ότι και ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του, όταν αναφέρει τη λέξη «Αρβανίτης» εννοεί «Τουρκαλβανός». • Γλώσσα: Πιστεύεται ότι οι Αρχαίοι Έλληνες της Ηπείρου και της Ιλλυρίας Αρβωνίτες ή Αρβανίτες μιλούσαν και έγραφαν τα ελληνικά, ενώ μιλούσαν μόνο και δεν είχαν γραφή για τα Αρβωνίτικα ή Αρβανίτικα των οποίων τα ίχνη χάνονται στο παρελθόν. • Η προέλευση της αρβανίτικης διαλέκτου αποτελεί για τον ανυποψίαστο που ψάχνει για τη σωστή απάντηση ένα μυστήριο. 

29. Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (Ραμοβούνι, Μεσσηνία, 3 Απριλίου 1770 - Αθήνα, 4 Φεβρουαρίου 1843) και Μάρκος Μπότσαρης (Σούλι Θεσπρωτίας, 1790 - Καρπενήσι, 21 Αυγούστου 1823)

30. παραθέσουμε τις πιθανές προελεύσεις. • Οι σημερινοί Αλβανοί χαρακτηρίζουν την αρβανίτικη γλώσσα ως αρχαία αλβανικά. Αλλά και αυτό εντάσσεται στον ισχυρισμό τους ότι οι Αλβανοί είναι ο παλαιότερος πληθυσμός της Βαλκανικής. • Το 1908 γράφτηκε από τον ίδιο Μάρκο Μπότσαρη (ηλικία 19 ετών) χειρόγραφο λεξικό. • Είχε μάθει από μικρός γραφή και ανάγνωση με δάσκαλο τον καλόγερο Σαμουήλ στην επίσημη γλώσσα των Σουλιωτών την ελληνική. • Το λεξικό γράφτηκε μετά από πρωτοβουλία του Γάλλου πρέσβη Πουκεβίλ που ενδιαφερόταν για σύνταξη τέτοιου λεξικού. Το λεξικό όπως γράφει ο ίδιος Μπότσαρης είναι της Ρωμαικής και Αρβανίτικης απλής. • Πουθενά δεν αναφέρει λέξεις όπως Αλβανία, σκιπ, αλβανός, σκιπετάρ κ.α Την λέξη Ρωμαίος (Έλληνας) όμως την αναφέρει και την αποδίδει ως ‘καούρ’. • Απηχεί τα αρβανίτικα όπως εμιλούντο την εποχή αυτή από τους αρβανίτες της Θεσπρωτίας και Πρέβεζας και τους Σουλιώτες. • Το λεξικό είναι κατατεθειμένο στην Εθνική βιβλιοθήκη των Παρισίων στο τμήμα Έλλην. • Η ελληνική σύνταξη μπορεί να ερμηνευθεί με 3τρόπους. 1)η μητρική του Μπότσαρη ήταν ελληνική 2)η επίδραση της ελληνικής στα αρβανίτικα αν είναι -ξένη- γλώσσα ήταν μεγάλη...

31. στο Σούλι 3) τα αρβανίτικα ως διάλεκτος ελληνική συντάσσονταν σύμφωνα με τα ελληνικά. • Από αυτά προκύπτει ότι οι αρβανίτες όλης της Ελλάδας και όχι μόνο του Σουλίου συντάσσουν και μιλούν τα αρβανίτικα με τον ελληνικό τρόπο σκέψης και σύνταξης και όχι με τον αλβανικό. • Επιπλέον το περιεχόμενο του λεξικού συνηγορεί άμεσα ότι τα αρβανίτικα είναι ελληνική διάλεκτος και όχι ξένη αφού η πλειοψηφία των λέξεων είναι ελληνικές, όπως οι λέξεις –αδίκι, δέμον, ξομολογίς, λεοντάρ, ζογραφίς- κ.α . • Πρόκειται δηλαδή για λέξεις άμεσα αντιληπτές ότι είναι ελληνικές ενώ πολλές αρβανίτικες που δεν γίνονται σήμερα αντιληπτές, όπως βε=αυγό=βωόν, βέτε=πηγαίνω=βγαίνω είναι ελληνικής καταγωγής. • Το γεγονός ότι η αρβανίτικη γλώσσα χρησιμοποιεί ελληνικό συντακτικό, κι ως γνωστόν το συντακτικό γλωσσικά δεν «δανείζεται» , είναι μία ακόμη απόδειξη. της ελληνικής προέλευσης της. • Επί πλέον κάποιες μελέτες υποστηρίζουν ότι τα ελληνικά αρβανίτικα περιέχουν πλήθος ομηρικών λέξεων, ενώ η δομή της είναι λιτή και «βαριά» και πιθανό να πρόκειται για μία δωρική γλώσσα αρχαϊκού τύπου. • Μία πιθανή προέλευση της αρβανίτικης είναι ότι οι Τόσκηδες οι οποίοι ζούσαν ανάμεσα σε Αλβανικά φύλα υιοθέτησαν και προσάρμοσαν, στις ανάγκες τους την Αλβανική γλώσσα, αναμειγνύοντας και στοιχεία από την ελληνική, δημιουργώντας ίσως έτσι την αρβανίτικη διάλεκτο. 

32. • Είναι αξιοσημείωτο να τονίσουμε ότι η αρβανίτικη γλώσσα ακούστηκε πολλές φορές και μέσα στην Βουλή των Ελλήνων. • Ο Ιστορικός Γ. Βλαχογιάννης, για παράδειγμα, αναφέρει ότι κάποια στιγμή οξύνθηκαν τα πνεύματα κατά την διάρκεια συνέλευσης και ένας Αγωνιστής του 1821 αναγκάστηκε να επέμβει μιλώντας σε Αρβανίτικη γλώσσα, προκειμένου να κατευνάσει την ατμόσφαιρα. • Σήμερα, η εν λόγω γλώσσα χρησιμοποιείται από 30.000-150.000 περίπου Αρβανίτες και πολλοί από αυτούς ζουν στην Πελοπόννησο, έχοντας ομογενοποιηθεί με τον γηγενή πληθυσμό ή στην Σικελία, όπου υπάρχουν ακόμη αρβανίτικα χωριά. • Οι Έλληνες Αρβανίτες που κατέβηκαν στην Ν. Ελλάδα ήταν ελάχιστοι σε σύγκριση με τον ντόπιο πληθυσμό. Και η μετάδοση της Αρβανίτικης γλώσσας σε ευρύ κλίμα μέσα στην ελληνική επικράτεια έγινε στους χρόνους της Τουρκοκρατίας στο κοινό αγώνα κατά των Τούρκων και των Αλβανών στα αρματολίκια και στα κλέφτικα λημέρια και στα χωριά. • Γι’ αυτό όσοι ομιλούν Αρβανίτικα δεν έπεται ότι είναι και Αρβανίτες. Η γλώσσα δεν αποτελεί πανάκεια σε όλες τις περιπτώσεις για την καταγωγή κάποιου, και αυτό άλλωστε υποστηρίζουν στις διατριβές τους και οι καθηγητές Σάθας, Νερούτσος και Λάμπρου • Η γλώσσα πλέον βρίσκεται σε παρακμή, εν μέρει εξαιτίας της μετακίνησης των Αρβανιτών από τα χωριά τους στις ελληνόφωνες πόλεις και εν μέρει λόγω της πλήρους πολιτιστικής ενσωμάτωσης των Αρβανιτών από το ελληνικό περιβάλλον.

33. ΑΡΒΑΝΙΤΟΧΩΡΙΑ ΣΤΗ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ - ΠΕΛΟΠΌΝΝΗΣΟ – ΕΎΒΟΙΑ Κ.Λ.Π.

34. • Τα αλβανικά είναι μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα που μιλιέται από περίπου 7 εκατομμύρια άτομα κυρίως στη Βαλκανική και Τουρκία. • Η ακριβής γεωγραφική προέλευση της αλβανικής γλώσσας δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα γνωστή. • Υφίστανται δύο κύριες διαλέκτοι τα γκέγκικα στο βορρά,και τα τόσκικα στο νότο με γεωγραφικό όριο το Γενούσο ποταμό (Σκουμπίνη) στην κεντρική Αλβανία. • Η πρώτη επιβεβαιωμένη, γραπτή μαρτυρία της Αλβανικής είναι του έτους 1462 και προέρχεται από γράμμα του αρχιεπισκόπου του Δυρραχίου, Παύλου Αγγέλου, [Paulus Angelus, στα αλβανικά Pal Engjëll]. • Από τότε που άρχισε να γράφεται η Αλβανική γλώσσα χρησιμοποιήθηκαν πολλά αλφάβητα για την της, με πρώτο μάλλον το ελληνικό μαζί με το οποίο κατόπιν χρησιμοποιήθηκαν τα λατινικά, κυριλλικά, αλλά και το οθωμανικό ή τουρκοαραβικό, πριν επικρατήσει η χρήση του λατινικού αλφαβήτου, το οποίο χρησιμοποιείται έως σήμερα. • Εξετάζεται η δυνατότητα τα αλβανικά να έχουν εξελιχθεί από μια παλαιο-βαλκανική γλώσσα, αλλά μέχρι σήμερα είναι άγνωστο αν είναι έτσι και αν ναι, ποια είναι αυτή ακριβώς. • Μια μερίδα επιστημόνων, κυρίως Αλβανών θεωρεί τα αλβανικά απόγονο της ιλλυρικής γλώσσας αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί αφού οι γνώσεις που έχουμε για την ιλλυρική είναι λιγοστές έως σχεδόν μηδαμινές. • Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ούτε μία...

35. επιγραφή στα ιλλυρικά και το μόνο που έχουμε είναι ένας μικρός αριθμός λέξεων μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού που αναφέρονται σε κλασσικές πηγές, και πολυάριθμα παραδείγματα ιλλυρικών τοπωνυμίων, ανθρωπωνυμίων, εθνωνύμων και υδρωνύμων πολλά από τα οποία μάλιστα είναι αμφισβητήσιμα. • Στις ημέρες μας, η αλβανική γλώσσα αποτελεί αντικείμενο μελέτης και η επιστημονική κοινότητα δεν έχει οδηγηθεί σε απόλυτο συμπέρασμα σχετικά με την καταγωγή της, με το εάν είναι παράγωγο διαφόρων ιδιωμάτων ή αν αποτελεί όντως ξεχωριστό κλάδο της Ινδοευρωπαικής ομογλωσσίας, καθώς έχει δανειστεί πολύ μεγάλο αριθμό λέξεων από γειτονικές γλώσσες, κάτι που δυσκόλεψε την αρχική κατάταξη της ως ξεχωριστής, Ινδοευρωπαϊκής γλώσσας. ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ

36. • Η Τοσκική διάλεκτος που όπως είδαμε συγγενεύει με την Αρβανίτικη της Ελλάδας, είναι και η επίσημη γλώσσα του Αλβανικού κράτους. • Θρησκεία: Σύμφωνα με την έκδοση World Factbook της CIA αναφερόμενη στην Αλβανία το 56,7% του πληθυσμού δηλώνει μουσουλμάνος το 6,8% χριστιανός Ορθόδοξος και 10% καθολικός. • Εν αντιθέσει νε τους Αλβανούς οι Αρβανίτες είναι στη συντριπτική πλειονότητα τους Χριστιανοί Ορθόδοξοι. • Εθνική συνείδηση: Σήμερα οι απόγονοι των Ελλήνων-Αρβανιτών που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα πριν 650 χρόνια, έστω κι αν κάνουν "Αρβανίτικους" Συνδέσμους και Συλλόγους, δεν δέχονται καν ότι είναι... ΖΕΥΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ

37. Αρβανίτες - Αλβανοί, αλλά Έλληνες από την Αλβανία • Τονίζουν ότι οι μακρινοί πρόγονοί τους εκείνοι ήταν απόγονοι γηγενών αρχαίων Ελλήνων, της περιοχής Αλβανίας ή μεταναστών από την Αρκαδία ή άλλες περιοχές. • Από αυτούς τους Έλληνες – Αρβανίτες, - προήλθε μεγάλος αριθμός αγωνιστών του 1821 καθώς και σημαντικών προσωπικοτήτων της Ελληνικής κοινωνίας. • Συμπέρασμα: Όταν έχουμε δύο λαούς (Αν οι Αλβανοί είναι ένας λαός) οι οποίοι έχουν διαφορετική γεωγραφική προέλευση, ο ένας είναι Δωριεύς και ο άλλος δεν προέρχεται καν από ευρωπαϊκό γενετικό φύλο , διαφέρουν δραματικά στο θρήσκευμα, ο ένας υιοθετεί τη γλώσσα του άλλου και επί πλέον έχουν διαφορετική εθνική συνείδηση είναι δυνατόν να ισχυρίζεται κάποιος ότι είναι οι ίδιοι? ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ = ΕΛΛΗΝΕΣ

38. • Οι Έλληνες Αρβανίτες συνέβαλαν τα μέγιστα στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, στη πολιτική ζωή του τόπου αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς. Θα αναφέρουμε κάποιους από αυτούς: ★ Ανδρέας Μιαούλης ή Ανδρέας Βώκος, ναύαρχος, αργότερα πολιτικός. ★ Αθανάσιος Μιαούλης γιος του προηγουμένου, στρατιωτικός, Πρωθυπουργός. ★ Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η μόνη γυναίκα μέλος της Φιλικής εταιρίας. ★ Παύλος Κουντουριώτης ναύαρχος, αργότερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας ★ Κίτσος Τζαβέλας Ήρωας του 21 ★ Μάρκος Μπότσαρης Ήρωας του 21 ★ Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης στρατάρχης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. ★ Γεώργιος Κουντουριώτης, Αγωνιστής, πλοιοκτήτης και αργότερα Πρωθυπουργός ★ Δημήτριος Βούλγαρης πολιτικός του 19ου αιώνα. Διετέλεσε 8 φορές πρωθυπουργός σε διάστημα μίας 20ετίας. ★ Αντώνιος Κριεζής, ναύαρχος αργότερα Πρωθυπουργός. ★ Αλέξανδρος Κορυζής, Ναυτικός, αργότερα Πρωθυπουργός και άλλοι σημαντικοί Έλληνες όπως οι ★ Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ★ Θεόδωρος Δ. Πάγκαλος, αξιωματικός του στρατού, πολιτικός και δικτάτορας. ★ Θεόδωρος Πάγκαλος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, μέλος του ΠΑΣΟΚ ★ Μελίνα Μερκούρη, ηθοποιός και πολιτικός. ★ Έλλη Λαμπέτη ηθοποιός ★ Σπύρος Λούης Μαραθωνοδρόμος ★ και άλλοι... Βουγιουκλής

39. ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ - ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ

40. ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΗΣ ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΣ

41. ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ - ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ

42. • Ήθη, Έθιμα και χαρακτηριστικά: Οι Αρβανίτες λοιπόν, λόγω προελεύσεως, θεωρούνται ως οι Δωριείς του νεώτερου Ελληνισμού και, όχι συμπτωματικά, παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες, με το αρχαίο Ελληνικό αυτό φύλο, στην κοινωνική και πολιτισμική ταυτότητα τους. • Οι υποστηρικτές της άποψης αυτής τονίζουν τις ομοιότητες στην κουλτούρα μεταξύ Αρβανιτών και Δωριέων. Οι Αρβανίτες ήταν λαός σκληρός, πολεμοχαρής και λιτός, με κύρια απασχόληση την κτηνοτροφία (χαρακτηριστικό δωρικό στοιχείο) και την αγροτιά. • Η Κοινωνία τους είναι κλειστή μη δεχόμενη επιμειξίες. Οι διάφορες φατρίες είναι μια ακόμη δωρική μορφή κοινωνικής συγκρότησης. • Πάρα πολλά κοινά στοιχεία παρουσιάζουν οι Έλληνες Αρβανίτες με τους Σφακιανούς της Κρήτης και από φυλετικής απόψεως και από πλευράς κουλτούρας • Είναι γνωστό ότι και οι Σφακιανοί προέρχονται από τους Δωριείς και κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι ασχολούνται με την κτηνοτροφία καθώς επίσης και ότι είναι ανυπότακτοι και πολεμοχαρείς. • Ακόμα το κύριο μουσικό όργανο της Κρήτης είναι η λύρα, το όνομα της οποίας προέρχεται από την λέξη Ιλλυρία, τόπο καταγωγής των Δωριέων. • Η Besa (πίστη) φέρεται να είναι μία από τις τρεις πατροπαράδοτες αρετές του Αρβανίτη, ενώ η τιμή και ο ανδρισμός είναι οι άλλες δύο.

43.  ΣΦΑΚΙΑΝΟΙ ΜΕ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ

44. • Η παραβίαση της «μπέσας», της προφορικής δηλαδή υπόσχεσης ή συμφωνίας, είναι αδιανόητη για τους αρβανίτες. • Τρία φοβερά ελαττώματα των Αρβανιτών αναφέρονται: • 1) Η ισχυρογνωμοσύνη: το πιο γνωστό ελάττωμα του Αρβανίτη η ξεροκεφαλιά ή ισχυρογνωμοσύνη, το πείσμα του. Είναι γνωστή η φράση: «Αρβανίτικο κεφάλι» που σημαίνει «αγύριστο κεφάλι», αλλά και το ανέκδοτο που αναφέρει ότι ένας αρβανίτης που δεν ήθελε το καρφί που κάρφωνε ένας άλλος να «βγει» στο πίσω μέρος του τοίχου και γι’ αυτό εκεί έβαλε «κόντρα» το κεφάλι του! • 2) Η διχόνοια και οι εσωφυλετικές συγκρούσεις. • 3) Η καχυποψία και η δυσπιστία των Αρβανιτών. • Η παράδοση της βεντέτας εξακολουθεί να υπάρχει στη κοινωνία των σημερινών Αρβανιτών αλλά πολύ λιγότερο από παλαιά, σε αντίθεση με τους Σφακιανούς, όπου έχει διατηρηθεί αναλλοίωτη και η αντεκδίκηση (βεντέτα) είναι νόμος ιερός. • Ένα ακόμη κοινό χαρακτηριστικό στοιχείο μεταξύ Σφακιανών και Αρβανιτών είναι ορισμένα ενδυματολογικά στοιχεία τα οποία θα τα λέγαμε δωρικά. Η χαρακτηριστική μαύρη ενδυμασία των Σφακιανών έχει διατηρηθεί ατόφια μέχρι και σήμερα. • Στους Έλληνες Αρβανίτες τα παλαιότερα χρόνια συναντούμε τα μαύρα σκουφιά, χαρακτηριστικό των Αρβανιτών των παλαιότερων χρόνων.

45. • Από μία ατόφια μαρτυρία του 19ου αιώνα αναφέρεται ότι τρεις Αρβανίτες είχαν πάει σε μία Μονή για να γίνουν μοναχοί. Ο ηγούμενος της Μονής μόλις τους είδε κατάλαβε αμέσως ότι ήταν Αρβανίτες από τα χαρακτηριστικά μαύρα σκουφιά τους. • Οι Αρβανίτες ήταν οργανωμένοι σε φάρες, κυρίως κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. – Σημείωση –Φάρες Η φάρα είναι μια μορφή κοινωνικής οργάνωσης με βάση την καταγωγή (δυναστεία). • Στην κορυφή της ιεραρχίας ήταν ένας οπλαρχηγός και η φάρα έπαιρνε το όνομά του (π.Χ. Μπότσαρη). • Στα αρβανίτικα χωριά η κάθε φάρα έπρεπε να κρατάει γενεαλογικά αρχεία τα οποία...

46. διατηρούνται μέχρι σήμερα ως ιστορικά ντοκουμέντα σε τοπικές βιβλιοθήκες. • Συνήθως υπήρχαν περισσότερες από μία φάρες σε ένα χωριό, και μερικές φορές οργανώνονταν σε φατρίες με αντικρουόμενα συμφέροντα. • Αυτές οι φατρίες δε διαρκούσαν πολύ, γιατί κάθε αρχηγός φάρας ήθελε να είναι αρχηγός της φατρίας και δεν δεχόταν να διατάζεται από άλλον. • Οι Σουλιώτες είχαν και αυτή την Αρβανίτικη μορφή κοινωνικής οργάνωσης που βασιζόταν στην οικογενειοκρατία, τη λεγόμενη φάρα (πατριά). Σπουδαιότερες εξ αυτών ήταν η φάρα του Μπότσαρη και του Τζαβέλα. Κάθε φάρα είχε τον δικό της αρχηγό του οποίου το αξίωμα ήταν κληρονομικό κατ' αρρενογονία.  ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΜΠΟΤΣΑΡΗ (ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ)

47. • Οι αρχηγοί των “φαρών” συγκροτούσαν μια μορφή κυβέρνησης που λεγόταν «Κριτήριο της Πατρίδας» με κύριο καθήκον να κρίνει επί παντός και να αποφασίζει σχετικά, με αναμφίβολα και δικαστική εξουσία που βασιζόταν στο έθιμο. • Ανώτατη εξουσία ασκούσε το «Γενικό Συνέδριο» στο οποίο λάμβαναν μέρος εκτός από τους αρχηγούς των οικογενειών και κάθε Σουλιώτης που είχε διακριθεί σε ανδραγαθία. Πρωτεύουσα ήταν το Σούλι όπου και γίνονταν οι συνελεύσεις των δύο παραπάνω οργάνων. • Για τα ήθη και τα έθιμα των Σουλιωτών έγραψε ο Χριστόφορος Περραιβός όταν στάλθηκε εκεί από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη για να τους μυήσει στο ξεσηκωμό του Γένους. – Σημείωση – Χ. Περραιβός γεννήθηκε το 1773 στους ΠαλαιούςΠόρους της Πιερίας. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας του ήταν Χατζηβασιλείου που το έκαμε Περραιβός από την αρχαία ονομασία της πόλεως που καταγότανε. Ήταν Έλληνας στρατιωτικός, πολιτικός, αγωνιστής του εικοσιένα, δάσκαλος, στιχουργός και συγγραφέας πολεμικών απομνημονευμάτων. Στενός συνεργάτης του Ρήγα Βελεστινλή. • Σημειώνει λοιπόν ο Περραιβός: «Κανένας από τους Σουλιώτες καμμίαν τέχνην ή πραγματείαν δεν μεταχειρίζεται, παρά όλη τους η γύμνασις από παιδιόθεν είναι εις τα άρματα. Με αυτά τρώγουν, με αυτά κοιμούνται, με αυτά ξυπνούν». • Γενικά οι Σουλιώτες επιδείκνυαν τυφλή υπακοή και πειθαρχία στους αρχηγούς τους στην περίοδο των πολέμων τους. • Θεωρούσαν την ελευθερία πολυτιμότερη της...

48. ζωής τους. • Τα δε ήθη τους ήταν πολύ αυστηρά. Σέβονταν τις γυναίκες τους, τιμούσαν τους διακρινόμενους σε μάχες, περιφρονούσαν τους δειλούς όπως και τις γυναίκες αυτών. • Μία απλή υπόνοια για την ηθική μιας γυναίκας αρκούσε για να λιθοβοληθεί με απόφαση του αρχηγού της φάρας. Σε περίπτωση μοιχείας τη μοιχαλίδα την έβαζαν μέσα σε τσουβάλι (σάκκο) και την γκρέμιζαν σε φαράγγι του Αχέροντα. • Οι Σουλιώτες διακρίνονταν για τις υποσχέσεις και συμφωνίες τους που θεωρούσαν ιερές (μπεσαλήδες), και θανάτωναν όσους παρέμβαιναν τις αρχές τους. Χριστόφορος Περραιβός

49. • Γενικά όμως ήταν γενναίοι, ριψοκίνδυνοι, ευσταλείς, γρήγοροι, φιλελεύθεροι, αρκετές φορές μεγαλόψυχοι, φιλοπάτριδες. • Πολιτισμικά: Παρόλο που οι Αρβανίτες έχουν πλήρως αφομοιωθεί στην ελληνική κοινωνία, μεμονωμένα αρβανίτικα πολιτιστικά χαρακτηριστικά μπορούν να διακριθούν. • Μέσα στον Ελληνικό πολιτισμό ενεργοποιήθηκαν και αναπτύχθησαν κατά τόπους ή κατά λαϊκά σύνολα ξεχωριστές εκφάνσεις καλλιτεχνίας και κοινών αντιλήψεων για την ζωή και τις ανάγκες της καθημερινότητας. • Όπως ακριβώς ο καρσιλαμάς δεν συνιστά Καππαδοκικό πολιτισμό , η πεντοζάλη Κρητικό πολιτισμό, η καλύβα των Σαρακατσάνων. ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ

50. Σαρακατσάνικο πολιτισμό, ο μπάλος Κυκλαδίτικο πολιτισμό, η επτανησιακή καντάδα Ιόνιο πολιτισμό, όπως ο Θεόφιλος δεν εκφράζει κανέναν Λεσβιακό πολιτισμό κ.λπ., έτσι και ο τσάμικος, η μουσούντα και το ξελίτσι δεν σηματοδοτούν αρβανίτικο πολιτισμό. • Στη Λαογραφία και την Κοινωνιολογία υπάρχει ο όρος του υποπολιτισμού για να δείξει επιμέρους ενότητες μέσα σε ένα συμπαγή ενιαίο ευρύ πολιτισμό. • Όλα αυτά τα υποσύνολα διαπλέκονται, οσμίζονται και διαπερνώνται από συνισταμένη συλλογικής ταυτότητας. • Επειδή βέβαια εδώ, ενδεικτικά σημειώματα παραθέτουμε και δεν είναι δυνατόν για την κάθε δολιότητα των αλβανιστών να συντάσσουμε επιστημονική μονογραφία, εκ των πραγμάτων περιοριζόμαστε στην καταγγελία του ψευδώνυμου αρβανίτικου πολιτισμού. Τέτοιος δεν υφίσταται. Είναι μόνον αποκύημα προπαγανδιστικού σκοπού. • Επιδιώκεται (και) με αυτό η λαθραία εισχώρηση/παρείσφρυση δήθεν αλβανικής μειονότητας στον Ελληνικό εθνικό κορμό. ₋ Σημείωση – Μουσούντα: Η παραδοσιακή αρβανίτικη και χωρίς φύλλο Χορτόπιτα. ₋ Σημείωση – Ξελίτσι: Ήταν επιμετώπιο νυφικό κόσμημα από βυσσινί βελούδο ύφασμα που προς τα πάνω σχηματίζει οδοντωτό τελείωμα. Στο βελούδινο μέρος του ήταν στολισμένο με χρυσά γαϊτάνια, χάντρες και πούλιες.

51. • Υπάρχουν τέσσερα μουσικά CD με αρβανίτικα τραγούδια, αν και οι στίχοι τους είναι συχνά ελληνικοί. Δεν υπάρχουν μέσα ενημέρωσης στα αρβανίτικα, όμως μερικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί μεταδίδουν κατά καιρούς αρβανίτικα τραγούδια. • Κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουν γίνει προσπάθειες να καταγραφούν τα αρβανίτικα τραγούδια, με πιο πρόσφατη αυτή του Θανάση Μωραΐτη. ₋ Σημείωση - Θανάσης Μωραΐτης: Γεννήθηκε στα Βάγια (Καζνέσι), χωριό κοντά στη Θήβα. Σπούδασε, φωνητική και ορθοφωνία με την Πόπη Πετριόλι-Φωτοπούλου, βυζαντινή μουσική με τον Καθηγητή και Πρωτοψάλτη της Μητρόπολης Αθηνών Σπύρο Περιστέρη. Ξελίτσι

52. Μουσούντα: Παραδοσιακή Αρβανίτικη σπανακόπιτα των Μεσογείων - χωρίς φύλλο

53. – Έψαλλε κοντά του, από το 1983 έως το 1993, ως μέλος της χορωδίας της Μητρόπολης Αθηνών – Αυτοδίδακτος στην ευρωπαϊκή μουσική. – Από το 1992 συνεργάζεται με τον Μάρκο Δραγούμη στο Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ (ΜΛΑ) του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, σε μουσικολογικά θέματα που έχουν σχέση με τη δημοτική και βυζαντινή μουσική. ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΩΡΑΙΤΗΣ

54. • Ο Κ-ΝΑΣ: Ένα ενδιαφέρον Αρβανίτικο έθιμο του γάμου που διατηρούνταν μέχρι το 1950. • To Σαββάτο το βράδυ [ξημερώνοντας Κυριακή του γάμου] 2-3 άτομα ,άνθρωποι του γαμπρού, έφερναν τα ρούχα της νύφης ,το «ντύσιμο της νύφης». Παπούτσια, κάλτσες, όλα τα εσώρουχα, μαντήλια, πούφρες ,κολόνιες , χρυσαφικά κ.λ.π. • Αφού έφερναν δώρα η επίσκεψη τους είχε χαρούμενο χαρακτήρα. Τους καλοδέχονταν στο σπίτι της νύφης. • Το «ντύσιμο» το είχε αγοράσει και πληρώσει ο γαμπρός με γυναίκες απ' το σοι του[και πολύ σπανία με την με την μέλλουσα γυναίκα του]. Για αυτό και την τελευταία βραδιά το στέλνε μ' ανθρώπους του στη νύφη. • Η παράδοση των δώρων γινόταν με κάποια πρωτοτυπία. Οι άνθρωποι της νύφης, καθισμένοι γύρω - γύρω στους απεσταλμένους ζητούσαν ένα-ένα τα πράγματα , που έπρεπε να είχε στείλει οπωσδήποτε ο γαμπρός. – ΟΙ άνθρωποι του καμώνονταν πως δεν ήξεραν , τι έπρεπε να δώσουν . Έτσι, τους ζητούσαν ένα- ένα τα κομμάτια και ο διάλογος μεταξύ τους σκορπούσε την ευθυμία σε όλους. – Σας φέραμε τα ρούχα της νύφης. Να ζήσει να τα χαρεί. – Καλωσορίσατε, απαντούσαν οι της νύφης. Τα φέρατε, όμως όλα; Αλλοίμονο σας αν λείπει τίποτα! Αύριο πρέπει να στολίσουμε τη νύφη, που θα βρούμε να τα ψωνίσουμε; – Τι θέλετε; Εμείς εδώ είμαστε. Πρώτα- πρώτα τα παπούτσια της . Παπούτσια; Για να δούμε.

55. ΝΕΕΣ ΜΕ ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ

56. – Όλα τα πράγματα ήταν τοποθετημένα με τάξη η σε ταγάρια υφαντά πολύχρωμα η σε βαλίτσα]. – Που 'ναι, που 'ναι! Α νάτα . Ορίστε! Τώρα τις κάλτσες. Κάλτσες; Τι τις θέλει; Θάχει πάρει άραγε ο γαμπρός; Αυτός τις τελευταίες μέρες δεν είχε μυαλό στο κεφάλι. Α! να κι αυτές. – Καλτσοδέτες; Με δυσκολία υποκριτική οι άνθρωποι του γαμπρού έδιναν ένα -ένα τα κομμάτια του «ντυσίματος» .Τα εσώρουχα πρώτα, ύστερα τα εξωτερικά και τελευταία τα καλλυντικά και τα κοσμήματα. – Όταν τελείωναν όλα. – Κι ο Κ-ΝΑΣ που είναι; Κι' ο ταμπάκος; – Οι άνθρωποι του γαμπρού κοιτάζονταν με αμηχανία και ρωτούσε ο ένας τον άλλον – Φέραμε; – Ψάχναμε τα ταγάρια η τη βαλίτσα. [Στο τέλος κάποιος τάβρισκε στην τσέπη του τυλιγμένα σ' ένα μαντήλι: λίγη σκόνη Κ-ΝΑ, ένα κερί, λίγο βαμβάκι και σ' ένα ιδιαίτερο κουτάκι ταμπάκο. – Έτσι τέλειωνε η παράδοση του «ντυσίματος». – Απ' αυτή τη στιγμή και πέρα άρχιζε η διαδικασία για το χτύπημα του Κ-ΝΑ. – Μια κοπέλα, που ζούσαν κι οι δυο γονείς της, έβαζε τη σκόνη του Κ-ΝΑ σ‘ένα βαθύ πιάτο, έριχνε μέσα λίγο κρασί και μ' ένα πιρούνι το χτυπούσε με το αυγό, για ν' αυγοκόψουμε τη σούπα. – Το χτύπημα του Κ-ΝΑ κρατούσε αρκετή ώρα αυτής της διαδικασίας τραγουδούσαν- γυναίκες που ήξεραν να διατυπώνουν ταιριασμένα τις ευχές και τους καημούς--το παραπονιάρικα τραγούδι του Κ-ΝΑ.

57. – Οι στίχοι του τραγουδιού εκφράζαμε τα παράπονα, τις λαχτάρες και τα βάσανα της νύφης και της οικογένειας της. – Ήταν το τελευταίο βράδυ που η νύφη έμενε σπίτι της και με τους στίχους εκφράζανε τα αισθήματα της λύπης, που κατείχαν την ψύχη της τώρα που έφευγε από το πατρικό της. – Οι στίχοι δεν ήταν σε κάθε περίπτωση οι ίδιοι. Εκτός από ελαχίστους. Οι περισσότεροι απόδιδαν την ιδιαιτερότητα της οικογενείας και των ανθρώπων που άφηνε πίσω της η νύφη φεύγοντας [ανήμπορους γονείς, ορφανά αδέλφια, ανάπηρο πάτερα κ.λ.π.). – Έτσι ζωντάνευαν παλιές και καινούριες στενοχώριες. Γ' αυτό κατά κανόνα τα δίστιχα εγγίζανε πληγές και προκαλούσαν έντονο ψυχικό πόνο. Όλοι κλαίγανε την ώρα που χτυπούσαν και τραγουδούσαν τον Κ-ΝΑ. ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΑ ΝΥΦΗ

58. – Η νύφη καθισμένη σ' ένα ελαφρύ υφασμάτινο κάλυμμα, άρχιζε το κλάμα από τα πρώτα δίστιχα. Ήταν κάτι σαν μοιρολόγι, που έφερνε πολύ κλάμα, άλλα ξέσπασμα και ανακούφιση μαζί. Πόνος που μεταφράζεται σε κλάμα, χάνει την ένταση του, αποδυναμώνεται κι ο άνθρωπος λυτρώνεται. – Η εβδομάδα πριν το γάμο ήταν γεμάτη δραστηριότητες και κανείς δεν είχε το χρόνο να σκεφτεί την αλλαγή που έρχεται και στη ζωή της νύφης αλλά και στην οικογένεια της. – Τώρα που πήραν το «ντύσιμο της νύφης», σήμαινε η αρχή του τέλους της ζωής της στο πατρικό σπίτι. – Εγκαταλείπει το σπίτι που μεγάλωσε, τους γονείς της, τ' αδέλφια της, τις συνήθειες της, όλα τα χρόνια της νιότης. – [Φυσικό ήταν το συγκινησιακό στοιχείο να υποβόσκει σε μεγάλη ένταση. Τώρα με τη διαδικασία του Κ-ΝΑ ξεσπάζει κι‘ έρχεται η εκτόνωση. – Έρχεται φυσιολογικά και όλοι καρτερούν αυτή την ώρα. Κλαίει η νύφη, οι γονείς της ,οι συγγενείς, άλλα και όλοι όσοι παρευρίσκονται εκείνο το βράδυ.

59. ΣΧΕΤΙΚΑ

60. ΟΣΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ • https://el.wikipedia.org/wiki/Αρβανίτες Αρβανίτες - Βικιπαίδεια • http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2012/12/blog-post_164.html Οι «φυλές» των Αλβανών. Ας τις γνωρίσουμε.. • http://ellinismoskaiellines.blogspot.com/2012/04/blog-post_9862.html ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ • http://kleftouria.blogspot.gr/2008/04/1821_19.html Αρβανίτες και 1821 • https://ellas2.wordpress.com/2013/05/10/ αρβανίτες-έλληνες-ή-αλβανοί/ • http://greekgenetics.blogspot.gr/2010/03/blog-post.html Χρωματοσώματα Υ των Αλβανών • http://www.lithoksou.net/p/dna-ton-%C2%ABellinon%C2%BB Το DNA των «Ελλήνων» • http://www.martino.gr/efhmerida/issue26/457-arvanites-alvanoi ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΔΥΟ ΛΑΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ • https://gerbesi.wordpress.com/2011/07/30/ Αρβανίτικα γνωρίσματα. • https://www.google.gr/ Εικόνες για σημαία του δεσποτάτου της ηπείρου • https://el.wikipedia.org/wiki/Δεσποτάτο_της_Ηπείρου • http://olympospress.blogspot.gr/2013/12/blog-post_643.html ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ... Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ

61. • http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2011/07/blog-post_8955.html Οι Αλβανοί του Καυκάσου. • http://planiths-gh.pblogs.gr/2007/11/koina-stoiheia-paroysiazoyn-oi-arbanites-me-toys-sfakianoys.html • http://www.palaixthon.gr/wp-content/themes/theron-lite/files/arvanites.pdf Ἀρβανίτες οἱ προμαχοῦντες τοῦ ἑλληνισμοῦ • https://el.wikipedia.org/wiki/ Χριστόφορος_Περραιβός • http://ed-mysterious.blogspot.gr/2011/03/blog-post_30.html Η ιστορία των αρχαίων Ιλλυρίων και γιατί δεν έχουν καμία σχέση με τους Αλβανούς • http://www.pronews.gr/portal/item/ ντοκουμέντα-η-πραγματική-καταγωγή-των-αλβανών • http://arvanitis.eu/?p=525 Άρβανον, Άρβανα, Άρμπουνα, Αρμπέν, Αρμπερία, Αλβανόπολις, Ελμπασάν, Κρόϊα, Άρβων — Λέξεις δια πάσαν προπαγάνδα. • http://www.tastv.gr/node/6551 ΗΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ • http://www.glossesweb.com/2010/10/blog-post_18.html Η αλβανική γλώσσα • https://el.wikipedia.org/wiki /Αλβανία • https://el.wikipedia.org/wiki/Κάδμος • http://arvanites-tuxerou.blogspot.gr/Αλβανοί και Έλληνες Αρβανίτες: Δύο διαφορετικοί λαοί

62. • http://www.hellinon.net/NeesSelides/Alvanoi.htm Το μυστήριο της καταγωγής των Αλβανών • http://www.inewsgr.com/more/62/i-istoria-ton-archaion-illyrion-kai-giati-den-echoun-kamia-schesi-me- tous-alvanous.htm Η ιστορία των αρχαίων Ιλλυρίων και γιατί δεν έχουν καμία σχέση με τους Αλβανούς • https://el.wikipedia.org/wiki/ Κοινό_Ηπειρωτών • http://fonografos.net/v1/%CE%BF/ ”ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ”: Η Γλώσσα, Τα Ήθη Και Έθιμα, Οι Παραδόσεις • https://ellas2.wordpress.com/2013/05/10/αρβανίτες-έλληνες-ή- αλβανοί/http://arvanitika.blogspot.gr/2014/11/blog-post_18.html / Υπάρχει αρβανίτικος πολιτισμός; Όχι, βέβαια!

63. – Σημείωση – Καλόγερος Σαμουήλ: Στις 13 Δεκεμβρίου του 1803, το Σούλι ήταν υπό την πολιορκία του Αλή Πασά. Μετά από πολυήμερη άμυνα, οι Σουλιώτες λύγισαν από την πείνα και τις κακουχίες και αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Συμφώνησαν να παραδώσουν τα όπλα τους και να απομακρυνθούν από το Σούλι. – Ο κοσμοκαλόγερος Σαμουήλ έμεινε τελευταίος, μαζί με λίγους συντρόφους του, ηλικιωμένους και βαριά τραυματίες, για να παραδώσουν την μπαρουταποθήκη, που ήταν μέσα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. – Πριν την ανατίναξη, ένας από τους ανθρώπους του Αλή Πασά προκάλεσε λεκτικά τον Σαμουήλ, λέγοντας του: «Πόσα κολαστήρια στοχάζεσαι καλόγερε, θα σε κάμη ο Βεζύρης οπόταν σε βάλει εις το χέρι, από το οποίο και δε γλιτώνεις; » – Τότε εκείνος του απάντησε: «Δεν είναι άξιος ο Βεζύρης, να πιάση άνθρωπον, όστις εκτός οπού δε φοβάται, γνωρίζει και άλλον δρόμον: του θανάτου...». – Όταν οι άντρες του Αλή πασά έφτασαν στην αποθήκη, ο Σαμουήλ έβαλε φωτιά και μαζί με τους πέντε συντρόφους του ανατινάχθηκαν. Δεν παραδόθηκαν, παρά μόνο στον Θεό. – Η αυτοθυσία πέρασε στην ιστορία. Άλλωστε, οι Σουλιώτες, ήταν γνωστοί για τον ηρωισμό και τον πατριωτισμό τους. – Η αναπαράσταση της ανατίναξης του Κουγκίου. Γίνεται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Μάη στα Βουνά του Σουλίου...

64. • Ο Κοσμάς ο Θεσπρωτός στα χειρόγραφά του που εκδόθηκαν σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών – Ιωάννινα 1964, γράφει για τους Τόσκες: Ο Τόσκας είναι φιλόκαλος και εις τους πολέμους άφοβος και καρτερικός και αφού πιάσει μίαν θέσιν ή πύργον ή περιτείχισμα ή φρούριον, δύσκολα τον αποκρούεις, Εκεί αποθνήσκει. ΤΟ ΚΟΥΓΚΙ

Όσα θέλατε να μάθετε για τους Αρβανίτες
Περιεχόμενα στο SlideShare που βλέπετε εδώ
ΠερισσότεραΑρβανίτισσες-Αρβανίτες



Δεν υπάρχουν σχόλια: