Η Αρβανίτισσα Βασιλική Λαμπίδου του Έβρου, που σήκωνε τη σημαία κάθε πρωί στο ακριτικό φυλάκιο των Μαρασίων

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Η Αρβανίτισσα Βασιλική Λαμπίδου του Έβρου, που σήκωνε τη σημαία κάθε πρωί στο ακριτικό φυλάκιο των Μαρασίων

Η προτομή της Βασιλικής Λαμπίδου – Φωτάκη.

Στο βάθος ο Έβρος και πίσω η Τουρκία

Στην εικόνα απεικονίζεται η προτομή της Βασιλικής Λαμπίδου, γνωστής και ως «Η Κυρά των Μαρασίων», η οποία φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Γιάννη Μπάρδη.

Η Βασιλική Λαμπίδου (1904-2011) ήταν μια ηρωική μορφή από τα Μαράσια του Έβρου, η οποία παρέμεινε στο χωριό της κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου και των Βαλκανικών Πολέμων, αρνούμενη να το εγκαταλείψει.

Η αφοσίωσή της στον τόπο της την καθιέρωσε ως σύμβολο αντίστασης και αγάπης για την πατρίδα.

Η προτομή της αποτελεί φόρο τιμής στη ζωή και την προσφορά της.

Η Κυρά του Έβρου των Μαρασίων

Βασιλική Λαμπίδου-Φωτάκη

Η Αρβανίτισσα Βασιλική Λαμπίδου - Φωτάκη γεννήθηκε το 1904 στο Μεγάλο Ζαλούφι της Ανατολικής Θράκης. Από παιδί γνώρισε την ορφάνια και την πίκρα της προσφυγιάς, καθώς οι προστάτες - συγγενείς της μετακινήθηκαν κυνηγημένοι από τους Τούρκους στην Αδριανούπολη. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταστάθηκε προσωρινά στο Ελληνοχώρι Διδυμοτείχου και έπειτα στο Σάκκο Ορεστιάδας.

Ήταν η γυναίκα που κάθε πρωί ύψωνε την ελληνική σημαία έξω από το σπίτι της, λίγα μέτρα από την ελληνοτουρκική μεθόριο, και φρόντιζε τους στρατιώτες του κοντινού φυλακίου σαν παιδιά της.

Το 2007 η Ακαδημία Αθηνών τίμησε την κυρά Βασιλική, η οποία απεβίωσε πέντε χρόνια αργότερα σε ηλικία 107 ετών. Η προτομή της δίπλα στο μικρό σπιτικό της, θυμίζει σε όλους την ανιδιοτελή προσφορά και την αγάπη, μιας άλλης «Κυράς της Ρω» στο βόρειο άκρο της πατρίδας μας αυτή την φορά

Τα Μαράσια είναι τόπος καταγωγής της οικογένειας Μαρασλή και του μεγαλεμπόρου και Εθνικού Ευεργέτη Γρηγορίου Μαρασλή (1780-1851). Ο κεντρικός δρόμος του χωριού, καταλήγει στο σπίτι που έζησε τα τελευταία 50 χρόνια της ζωής της η Βασιλική Λαμπίδου – Φωτάκη, γνωστή και ως «Κυρά των Μαρασίων».

Παντρεύτηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά. Κι όταν έχασε τα τρία σε νεαρές ηλικίες, σε δύσκολες εθνικές στιγμές, άρχισε να βλέπει σαν δικά της παιδιά, όλα τα Ελληνόπουλα και ιδιαίτερα τα στρατευμένα.

Το 1962 εγκαταστάθηκε οριστικά στα Μαράσια. Το σπίτι της ήταν το τελευταίο του χωριού, κτισμένο δίπλα στο ακριτικό φυλάκιο των Μαρασίων. Τα Μαράσια είναι πεδινό χωριό της περιφερειακής ενότητας Έβρου και ανήκει στη δημοτική ενότητα Τριγώνου του Δήμου Ορεστιάδας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 40 μέτρων.

Συμεριζόμενη από κοντά τα προβλήματα των νεαρών στρατιωτών, καθώς ζούσαν μακριά από τις οικογένειες τους, πήρε την μεγάλη απόφαση να τους συμπαρασταθεί, με αγάπη, τρυφερότητα, αφοσίωση και φιλοστοργία, σαν να ήταν η πραγματική τους μάνα. Έτσι έγινε η ενσάρκωση της άδολης χριστιανικής και πατριωτικής διακονίας και του ιδεώδους καρδιόβγαλτου εθελοντισμού.

Για δεκαετίες ολόκληρες μαγείρευε το φαγητό των φρουρών των συνόρων μας, έπλενε τα ρούχα τους, άκουγε τον παλμό της καρδιάς τους, μα και τις ανησυχίες τους, και καθημερινά ύψωνε παρά τα χρόνια της, την ελληνική σημαία για να κυματίσει περήφανα - όπως η ίδια έλεγε - στον ελληνικό ουρανό.

Συμβόλιζε τη Μάνα. Όσοι έκαναν τη στρατιωτική θητεία τους στον Έβρο, οι σημερινοί σαραντάρηδες και πενηντάρηδες, τη θυμούνται με λατρεία και ευγνωμοσύνη.

Με τιμές εν ενεργεία αξιωματικού του στρατού κηδεύτηκε η Βασιλική Λαμπίδου η γνωστή «κυρά των Μαρασίων», η οποία απεβίωσε σε ηλικία 107 ετών.

Η κηδεία της έγινε στα Μαράσια στις 19 Ιουνίου 2011 με την παρουσία του αρχηγού ΓΕΣ Φράγκου Φραγκούλη.

Η «κυρά των Μαρασίων» ήταν αυτή που επί 50 χρόνια ύψωνε τη γαλανόλευκη στο σπίτι της λίγα μέτρα από τα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Βίντεο