Η Παναγία Αρβανίτισσα αγιογραφηθείσα το 2008 μ.Χ.
από την Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους, χωρίς διακόσμηση
Ενδιαφέρον για την Παναγία Αρβανίτισσα
Σεβαστέ μου πατέρα Θεόδωρε, χαίρετε ἐν Κυρίῳ.
Μὲ χαρμολύπη σᾶς ἀνακοινώνω, ὅτι ἔφθασε ἀπὸ τὴ Χίο στὴν ταπεινὴ καὶ χαμηλοτάβανη Καλύβη μου, στὴ Σκήτη Κουτλουμουσίου, γιὰ πρώτη φορὰ στὰ χρονικά του Ἁγίου Ὄρους, τὸ πολυπόθητο Συναξάρι τῆς «ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΑΣ», αὐτὸ ποὺ σὲ προηγούμενες ἐπιστολὲς ἢ τηλεφωνήματα σᾶς εἶχα ἀναγγείλει.
Ἡ χαρὰ προέρχεται ἀπὸ τὴν σύνταξη ἐπιτέλους καὶ ἀποστολὴ τοῦ Συναξαρίου, ἀλλὰ συνοδεύεται καὶ ἀπὸ μεγάλη λύπη γιατὶ ἀνακαλύπτω μεθοδευμένη σκοπιμότητα νὰ μείνει χαμηλὰ ἡ δημοτικότητα τῆς Παναγίας μας μόνο σὲ λίγα χωριουδάκια τῆς Χίου. Ἔχω ρωτήσει Χιῶτες προσκυνητὲς στὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ μοῦ εἶπαν ὅτι δὲν τὴν ἔχουν ἀκούσει.
Τὸ Συναξάρι συνέταξε καὶ ὑπογράφει μιὰ πολὺ γνωστὴ προσωπικότητα τοῦ Νησιοῦ, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὸ κείμενο ποὺ ἐσωκλείω, ὁ κύριος Σταμάτης Κάρμαντζης. Ὁ κύριος Κάρμαντζης εἶναι ἐκλεκτός του λαοῦ τῆς Χίου ἀφοῦ σὲ Νομαρχιακὲς ἐκλογὲς τοῦ πρόσφατου παρελθόντος ἐξελέγη πρῶτος σὲ ψήφους καὶ ἐχρίσθη ἀντινομάρχης Χίου. Ψάλλει ἀφιλοκερδῶς σὲ Ἱεροὺς Ναοὺς τῆς περιοχῆς ὁποῦ κατοικεῖ στὶς Καρυὲς τῆς Χίου. Εἶναι παντρεμένος μὲ τὴν κυρία Ἄννα καὶ ἔχουν δυὸ θυγατέρες.
Φαίνεται σὲ ἐμένα ποὺ ἔχω δουλέψει τὸ θέμα ὅτι ὁ κύριος Κάρμαντζης δὲν εἶναι μόνον ἐκλεκτός του λαοῦ ἀλλὰ καὶ τῆς κυρίας Θεοτόκου, ἀφοῦ ἐκείνη ἡ πανάγαθος σὲ ἐκείνου τοῦ ταπεινοῦ Χριστιανοῦ τὴν καρδιὰ εἶδε ὅτι ὑπάρχει ἡ ὑπέροχη θεία λαχτάρα νὰ περιγράψη τὴν μακρόχρονη καὶ θαυμαστὴ εἴσοδο τῆς Μητρός του Θεοῦ ἡμῶν στὸ χρόνο, γιατὶ ἀκόμα καὶ αἰσθητῶς ἔχει ἐμφανισθῆ σὲ Χριστιανούς, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἐνυπνίων.
Οἱ τρεῖς ρασοφόροι (δυὸ ἡγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν καὶ ἕνας Ἱερεύς), τοὺς ὁποίους παρεκάλεσα νὰ μοῦ στείλουν στοιχεῖα καὶ αὐτὸ πρὶν γνωρίσω τὸν κύριο Κάρμαντζη, μὲ πήγαιναν ἀπὸ Χριστούγεννα σὲ Πάσχα καὶ τούμπαλιν.
Τὸ Συναξάρι συνοδεύεται ἀπὸ 30 φωτογραφίες, οἱ τρεῖς ἐκ τῶν ὁποίων φέρουν τὰ σημάδια (χαρακιὲς ἀπὸ τὶς ξιφολόγχες τῶν Τούρκων) τῆς βαρβαρότητας τῶν Τούρκων. Ἡ ἁγία εἰκόνα τῆς «Παναγίας τῆς Ἀρβανίτισσας» (ὡραιοτάτη ὁμολογοῦν ὅσοι τὴν εἶδαν), περιέργως δὲν φέρει σημάδια. Προσπαθῶ νὰ ἐκτυπώσω τὶς φωτογραφίες γιὰ νὰ ἀποστείλω.
Ἀρκετὲς δεκαετίες τὴν ἔκρυψαν ἐκεῖνοι ποὺ κάνουν «ἀδιάκριτη ὑπακοή» σὲ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν τὸν ὀρθόδοξο καθαρισμό, φωτισμό, θέωση. Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ σᾶς εὐχαριστοῦμε πάτερ Θεόδωρε γιὰ τὸ κείμενο περὶ «Ὑπακοῆς» στὴν τελευταία «Θεοδρομία» τοῦ 2005, μᾶς εἶναι πολὺ χρήσιμο.
Ἡ Παναγία ἡ Ἀρβανίτισσα μᾶς δείχνει τὴν ἱστορικὴ καὶ πνευματικὴ ἀλήθεια. Τὰ σχολικὰ ἐγχειρίδια σκοπίμως δὲν μᾶς λέγουν τὴν ἀλήθεια γιὰ τοὺς προγόνους μας. Τὸ ἔθνος δὲν εἶναι σὲ συνοχή. Ἡ Παναγία μας ὅμως μὲ αὐτὴ τὴν πάνσοφη ἀπόφασή της νὰ βγῆ ἀπὸ τὴν «ΜΑΚΡΟΘΥΜΟ» ἀπομόνωσή της σὲ μερικὰ χωριουδάκια τῆς Χίου, δείχνει ὅτι θέλει τὴ συνοχὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους καὶ σηματοδοτεῖ τὸ ρόλο της στὰ χρόνια ποὺ ἔρχονται.
Μιὰ ἐκπληκτικὴ εἴδηση ἔφθασε τηλεφωνικὰ στὴν καλύβη μου ἀπὸ τὴν Πάτρα πρὶν λίγες ἡμέρες. Ἡ κ. Ἑλένη Κοψιδᾶ, στὴν ὁποία εἶχα μιλήσει γιὰ τὴν Παναγία τὴν Ἀρβανίτισσα, ἔχει τὴν καλὴ συνήθεια νὰ ἐπικαλεῖται τὴν Παναγία μας μὲ τὰ ὀνόματα τῆς Παναγίας μας ποὺ γνωρίζει (Ἀθωνίτισσα, Προυσιώτισσα), πρὶν ὅμως τὴν ἐπικαλεσθεῖ, τῆς ἐμφανίσθηκε σὲ ἐνύπνιο, ντυμένη Ἀρβανίτισσα βεβαίως. Ἀναμένω γραπτὴ περιγραφὴ τῆς ἐμπειρίας αὐτῆς καὶ θὰ σᾶς ἐνημερώσω.
Σᾶς εὔχομαι καλὴ καὶ διαρκῆ Ἀνάσταση
Ἀσπάζομαι τὴ δεξιά σας
Γέρων Νεκτάριος μοναχὸς Ἁγιορείτης
ΥΓ. Θὰ ἤθελα νὰ σᾶς προτείνω σεβαστέ μου πάτερ Θεόδωρε, ἡ παροῦσα ἐπιστολὴ νὰ συνοδεύη ὡς ἀνάλυση τὸ κείμενο τῆς «Ἀρβανίτισσας». Ἂν τὸ εὐλογεῖτε, παρακαλῶ νὰ προσθέσετε καὶ τὸ παρακάτω κείμενο.
Ὁ τόπος ποὺ ἐπέλεξε ἡ γλυκειά μας Παναγία δὲν εἶναι τυχαῖος. Ἀπὸ τὴ Χίο εὔκολα μπορεῖ νὰ εὐλογεῖ τὸ ἀρχιπέλαγος καὶ τὴν Στερεὰ Ἑλλάδα πρὸς Δυσμᾶς, ἀλλὰ καὶ τὶς Ἐκκλησίες τῆς Ἐφέσου, τῆς Σμύρνης καὶ τὶς λοιπὲς Ἐκκλησίες πρὸς Ἀνατολάς. Οἱ καιροὶ δὲν εἶναι εὔκολοι, τὰ γεγονότα ἔρχονται ταχύ.
Πιστεύω λοιπὸν ὅτι ταχὺ πρέπει νὰ τὴν ἐγκωμιάσουμε. Ἄφησαν τὴν πάνσεμνο «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΉΝ ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΑ», περισσότερο ἀπὸ ἕναν αἰώνα, χωρὶς Παρακλητικὸ Κανόνα, χωρὶς Ἱερὸ Ναό, χωρὶς δική τες ἡμέρα ἑορτῆς, χωρὶς ἁγία εἰκόνα μὲ τὴν στολὴ τῆς «Ἀρβανίτισσας», ποὺ ἡ Ἄμωμος «βούλεται» νὰ εἶναι ἐνδεδυμένη σὲ ὅλες τὶς ἐμφανίσεις της. Δὲν ἀναφέρεται στὶς θαυματουργὲς εἰκόνες τῆς Μητροπόλεως Χίου καὶ δὲν ἀναφέρεται στὸ ἡμερολόγιο τῶν Νέων Χωρῶν τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Τί θὰ κάνουμε Χριστιανοί μου μὲ αὐτὸν τὸν οὐράνιο θησαυρό;
Συνεγράφη στὴν Ἱερὰ Καλύβη τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Τῇ Ἱερᾷ Σκήτῃ Ἁγ. Παντελεήμονος Κουτλουμουσίου
τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων 2006.
Οἱ πετράδες ποὺ ὁ Κωνσταντῖνος Θ' ἔστειλε στὴ Χίο εἶναι οἱ Ἀρβανίτες, τοὺς ὁποίους βέβαια τοὺς εἶχε μισθώσει καὶ μεταφέρει στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τὴν Βόρειο Ἤπειρο ἢ «Ἀρβανιτιά», ὅπως ἐλέγετο ἐκείνους τοὺς χρόνους.
Φαίνεται σὲ ἐμένα ποὺ ἔχω δουλέψει τὸ θέμα ὅτι ὁ κύριος Κάρμαντζης δὲν εἶναι μόνον ἐκλεκτός του λαοῦ ἀλλὰ καὶ τῆς κυρίας Θεοτόκου, ἀφοῦ ἐκείνη ἡ πανάγαθος σὲ ἐκείνου τοῦ ταπεινοῦ Χριστιανοῦ τὴν καρδιὰ εἶδε ὅτι ὑπάρχει ἡ ὑπέροχη θεία λαχτάρα νὰ περιγράψη τὴν μακρόχρονη καὶ θαυμαστὴ εἴσοδο τῆς Μητρός του Θεοῦ ἡμῶν στὸ χρόνο, γιατὶ ἀκόμα καὶ αἰσθητῶς ἔχει ἐμφανισθῆ σὲ Χριστιανούς, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἐνυπνίων.
Οἱ τρεῖς ρασοφόροι (δυὸ ἡγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν καὶ ἕνας Ἱερεύς), τοὺς ὁποίους παρεκάλεσα νὰ μοῦ στείλουν στοιχεῖα καὶ αὐτὸ πρὶν γνωρίσω τὸν κύριο Κάρμαντζη, μὲ πήγαιναν ἀπὸ Χριστούγεννα σὲ Πάσχα καὶ τούμπαλιν.
Τὸ Συναξάρι συνοδεύεται ἀπὸ 30 φωτογραφίες, οἱ τρεῖς ἐκ τῶν ὁποίων φέρουν τὰ σημάδια (χαρακιὲς ἀπὸ τὶς ξιφολόγχες τῶν Τούρκων) τῆς βαρβαρότητας τῶν Τούρκων. Ἡ ἁγία εἰκόνα τῆς «Παναγίας τῆς Ἀρβανίτισσας» (ὡραιοτάτη ὁμολογοῦν ὅσοι τὴν εἶδαν), περιέργως δὲν φέρει σημάδια. Προσπαθῶ νὰ ἐκτυπώσω τὶς φωτογραφίες γιὰ νὰ ἀποστείλω.
Ἀρκετὲς δεκαετίες τὴν ἔκρυψαν ἐκεῖνοι ποὺ κάνουν «ἀδιάκριτη ὑπακοή» σὲ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν τὸν ὀρθόδοξο καθαρισμό, φωτισμό, θέωση. Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ σᾶς εὐχαριστοῦμε πάτερ Θεόδωρε γιὰ τὸ κείμενο περὶ «Ὑπακοῆς» στὴν τελευταία «Θεοδρομία» τοῦ 2005, μᾶς εἶναι πολὺ χρήσιμο.
Ἡ Παναγία ἡ Ἀρβανίτισσα μᾶς δείχνει τὴν ἱστορικὴ καὶ πνευματικὴ ἀλήθεια. Τὰ σχολικὰ ἐγχειρίδια σκοπίμως δὲν μᾶς λέγουν τὴν ἀλήθεια γιὰ τοὺς προγόνους μας. Τὸ ἔθνος δὲν εἶναι σὲ συνοχή. Ἡ Παναγία μας ὅμως μὲ αὐτὴ τὴν πάνσοφη ἀπόφασή της νὰ βγῆ ἀπὸ τὴν «ΜΑΚΡΟΘΥΜΟ» ἀπομόνωσή της σὲ μερικὰ χωριουδάκια τῆς Χίου, δείχνει ὅτι θέλει τὴ συνοχὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους καὶ σηματοδοτεῖ τὸ ρόλο της στὰ χρόνια ποὺ ἔρχονται.
Μιὰ ἐκπληκτικὴ εἴδηση ἔφθασε τηλεφωνικὰ στὴν καλύβη μου ἀπὸ τὴν Πάτρα πρὶν λίγες ἡμέρες. Ἡ κ. Ἑλένη Κοψιδᾶ, στὴν ὁποία εἶχα μιλήσει γιὰ τὴν Παναγία τὴν Ἀρβανίτισσα, ἔχει τὴν καλὴ συνήθεια νὰ ἐπικαλεῖται τὴν Παναγία μας μὲ τὰ ὀνόματα τῆς Παναγίας μας ποὺ γνωρίζει (Ἀθωνίτισσα, Προυσιώτισσα), πρὶν ὅμως τὴν ἐπικαλεσθεῖ, τῆς ἐμφανίσθηκε σὲ ἐνύπνιο, ντυμένη Ἀρβανίτισσα βεβαίως. Ἀναμένω γραπτὴ περιγραφὴ τῆς ἐμπειρίας αὐτῆς καὶ θὰ σᾶς ἐνημερώσω.
Σᾶς εὔχομαι καλὴ καὶ διαρκῆ Ἀνάσταση
Ἀσπάζομαι τὴ δεξιά σας
Γέρων Νεκτάριος μοναχὸς Ἁγιορείτης
ΥΓ. Θὰ ἤθελα νὰ σᾶς προτείνω σεβαστέ μου πάτερ Θεόδωρε, ἡ παροῦσα ἐπιστολὴ νὰ συνοδεύη ὡς ἀνάλυση τὸ κείμενο τῆς «Ἀρβανίτισσας». Ἂν τὸ εὐλογεῖτε, παρακαλῶ νὰ προσθέσετε καὶ τὸ παρακάτω κείμενο.
Ὁ τόπος ποὺ ἐπέλεξε ἡ γλυκειά μας Παναγία δὲν εἶναι τυχαῖος. Ἀπὸ τὴ Χίο εὔκολα μπορεῖ νὰ εὐλογεῖ τὸ ἀρχιπέλαγος καὶ τὴν Στερεὰ Ἑλλάδα πρὸς Δυσμᾶς, ἀλλὰ καὶ τὶς Ἐκκλησίες τῆς Ἐφέσου, τῆς Σμύρνης καὶ τὶς λοιπὲς Ἐκκλησίες πρὸς Ἀνατολάς. Οἱ καιροὶ δὲν εἶναι εὔκολοι, τὰ γεγονότα ἔρχονται ταχύ.
Πιστεύω λοιπὸν ὅτι ταχὺ πρέπει νὰ τὴν ἐγκωμιάσουμε. Ἄφησαν τὴν πάνσεμνο «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΉΝ ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΑ», περισσότερο ἀπὸ ἕναν αἰώνα, χωρὶς Παρακλητικὸ Κανόνα, χωρὶς Ἱερὸ Ναό, χωρὶς δική τες ἡμέρα ἑορτῆς, χωρὶς ἁγία εἰκόνα μὲ τὴν στολὴ τῆς «Ἀρβανίτισσας», ποὺ ἡ Ἄμωμος «βούλεται» νὰ εἶναι ἐνδεδυμένη σὲ ὅλες τὶς ἐμφανίσεις της. Δὲν ἀναφέρεται στὶς θαυματουργὲς εἰκόνες τῆς Μητροπόλεως Χίου καὶ δὲν ἀναφέρεται στὸ ἡμερολόγιο τῶν Νέων Χωρῶν τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Τί θὰ κάνουμε Χριστιανοί μου μὲ αὐτὸν τὸν οὐράνιο θησαυρό;
Συνεγράφη στὴν Ἱερὰ Καλύβη τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Τῇ Ἱερᾷ Σκήτῃ Ἁγ. Παντελεήμονος Κουτλουμουσίου
τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων 2006.
Οἱ πετράδες ποὺ ὁ Κωνσταντῖνος Θ' ἔστειλε στὴ Χίο εἶναι οἱ Ἀρβανίτες, τοὺς ὁποίους βέβαια τοὺς εἶχε μισθώσει καὶ μεταφέρει στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τὴν Βόρειο Ἤπειρο ἢ «Ἀρβανιτιά», ὅπως ἐλέγετο ἐκείνους τοὺς χρόνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου